modernizm

Zdjęcie przedstawia „kardynała” Pietro Parolina w Instytucie Dermopatycznym Niepokalanego Poczęcia w Rzymie podczas pseudomszy z widocznym synkretyzmem choinki i figurki Dzieciątka Jezus.
Kurialiści

Parolinowa pseudo-msza: modernistyczny spektakl zamiast Ofiary

Portal Vatican News relacjonuje wizytę „kardynała” Pietro Parolina w Dermopatycznym Instytucie Niepokalanego Poczęcia w Rzymie (16 grudnia 2025), gdzie odprawił „Mszę św.” i odwiedził chorych onkologicznie. W przemówieniu pełnym teologicznych dwuznaczności uzurpator tytułujący się sekretarzem stanu struktury okupującej Watykan głosił, że „to nie możni, ze swoimi słowami gróźb, ani huk wywołany przez arogancję broni przemierzają drogi zbawienia, ale ludzie mali, pokorni, mający rozbrojone serca”.

Wnętrze katedry z samotnym księdzem w kasule modlącego się przed krzyżem, otoczonego donacjami. Scena podkreśla duchową pustkę współczesnej dobroczynności bez Bożej łaski.
Świat

Dobroczynność bez Boga: modernistyczny substytut prawdziwej miłosierdziwej miłości

Portal Tygodnik Powszechny (17 grudnia 2025) prezentuje wizję dobroczynności jako narzędzia „społecznej odporności”, gdzie „obywatelska inicjatywa przejmuje obowiązki porzucone przez instytucje”. Wychwalając reakcję Polaków na wojnę w Ukrainie jako przykład „bezinteresownej pomocy”, autor pomija fundamentalną prawdę: prawdziwa miłość bliźniego wypływa wyłącznie z nadprzyrodzonej łaski, a nie z humanitarnego sentymentalizmu.

Scena tradycyjnego kościoła z szopką Bożego Narodzenia otoczona przez kapłanów i zakonnic w modlitwie.
Wiadomości

Mistycyzm wiewiórek zastępuje prawdziwą tajemnicę Bożego Narodzenia

Portal Tygodnik Powszechny (17 grudnia 2025) relacjonuje opowieść „Król Wiewiórek”, która pod płaszczykiem „wzruscającej” opowieści wigilijnej przemyca modernistyczne przesłanie. Ak Figura rzekomego „K Wiewiórek” oraz sentymentalny kult zwierząt zastępują tu chrześcijańską eschatologię, redukując transcendencję do mglistego naturalizmu.

Scena rodziny świętej z Dzieciątkiem Jezusa w żłobku otoczona Maryją i Józefem w tradycyjnym kościelnym stylu
Świat

Dzieciocentryzm bez Boga: Krytyka współczesnych narracji o dzieciństwie w świetle doktryny katolickiej

Portal Tygodnik Powszechny (17 grudnia 2025) prezentuje analizę współczesnego statusu dzieci, wskazując na paradoks: traktujemy je lepiej niż kiedykolwiek, lecz ich liczba drastycznie spada. Autor, powołując się na socjologię i ekonomię, diagnozuje „wypalenie rodzicielskie” oraz postrzeganie dzieci jako „dobra luksusowego”. W centrum refleksji stawia rewolucyjny – jego zdaniem – charakter ewangelicznych opisów dzieciństwa Chrystusa, choć kwestionuje ich historyczną wiarygodność. Artykuł stanowi jednak klasyczny przykład modernistycznej redukcji nadprzyrodzoności do socjologicznego dyskursu, pomijając całkowicie nadprzyrodzony wymiar rodzicielstwa i cel ostateczny człowieka.

Stół wigilijny w tradycyjnym domu polskim z rodziną wyglądającą smutno podczas obecności osoby transpłciowej.
Posoborowie

Wigilijny stół apostazji: gdy tradycja ustępuje ideologii gender

Portal Tygodnik Powszechny (17 grudnia 2025) przedstawia historię rodziny, która podczas Wigilii przyjęła pod swój dach osobę transpłciową, przedstawiając to jako akt „miłości” i „tolerancji”. Artykuł pełen jest teologicznych i moralnych sprzeczności, stanowiących jawną apostazję od katolickiej doktryny o naturze człowieka i świętości rodziny.

Wnętrze kościoła z modląca się wspólnotą przed krzyżem, z cieniem Anny Król-Kuczkowskiej trzymającej książkę psychologii.
Duchowość

Humanistyczna życzliwość bez Boga: duchowa nędza współczesnej psychologii

Portal Tygodnik Powszechny (17 grudnia 2025) prezentuje wywiad z psychoterapeutką Anną Król-Kuczkowską, gloryfikujący życzliwość jako „aktywne pragnienie, żeby komuś było dobrze”, z całkowitym pominięciem jej nadprzyrodzonego źródła – łaski Bożej. Ten jałowy humanitaryzm, redukujący cnotę do neurologicznych mechanizmów i socjobiologicznych uwarunkowań, stanowi kolejny przejaw teologicznego bankructwa świata odrzucającego królewską władzę Chrystusa.

Młoda kobieta malująca paznokcie w ruinach powojennej Warszawy, symbolizującą próby redukcji ludzkiej natury do biologii i krytykującą modernistyczny relatywizm.
Kultura

Pycha współczesnej kultury wobec nadprzyrodzonego porządku

„Nawet po apokalipsie chcesz pomalować paznokcie? Piramida Maslowa nie wszystko wyjaśnia” – taki tytuł nosi artykuł Olgi Drendy w „Tygodniku Powszechnym” (17.12.2025). Autorka analizuje zjawiska kulturowe w sytuacjach skrajnych, dowodząc, że człowiek wykazuje potrzeby wykraczające poza biologiczne przetrwanie. Jako przykłady podaje handel lakierami do paznokci w Phnom Penh po rządach Czerwonych Khmerów czy sprzedaż nut w powojennej Warszawie. Całość utrzymana jest w duchu relatywizmu antropologicznego, gdzie „nurt życia zawsze wędruje swoją drogą” wbrew racjonalnym schematom.

Realistyczny widok modernistycznego przedstawienia liturgicznego w Teatrze Węgajty, mieszającego chrześcijańskie i hinduskie elementy.
Kultura

Modernistyczne wypaczenia liturgii w Teatrze Węgajty

Portal Tygodnik Powszechny (17 grudnia 2025) relacjonuje działalność Teatru Węgajty, przedstawiając ją jako syntezę „chrześcijańskich tradycji” z praktykami obcych religii i teatralnymi eksperymentami. Założona w latach 80. grupa rzekomo „studiuje” średniowieczne dramaty liturgiczne, łącząc je z hinduistycznym teatrem kudijattam, prawosławną ikonografią oraz świeckimi performansami. Artykuł gloryfikuje tę mieszaninę jako „naturalny krok” w rozwoju liturgii, całkowicie przemilczając jej sprzeczność z niezmiennym nauczaniem Kościoła katolickiego.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.