Portal Tygodnik Powszechny informuje o rosnącej globalnej dominacji koreańskiej kultury pop (K-pop) oraz renesansie muzyki country, przedstawiając te zjawiska jako neutralne trendy konsumpcyjne i geopolityczne narzędzia. Relatywizacja doktryny i przemilczenie katastrofy duchowej stanowią rdzeń tego opisu.
Portal „Tygodnik Powszechny” (12 sierpnia 2025) przedstawia twórczość islandzkiej pisarki Auður Avy Ólafsdóttir jako przykład „radykalnej nadziei”, mającej objawiać się w drobnych czynnościach: naprawie kranu, sadzeniu róż czy „wypowiedzeniu na głos własnego imienia”. Artykuł wychwala bohaterów pogrążonych w kryzysach egzystencjalnych, depresji czy transseksualnych przemianach, którzy rzekomo odnajdują sens w „codziennych gestach” bez odniesienia do rzeczywistości nadprzyrodzonej. To nie analiza literacka, lecz manifest naturalistycznej religii człowieczeństwa, gdzie Bóg zostaje zastąpiony przez psychoterapeutyczny optymizm.
Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) informuje o odkryciu patogenu odpowiedzialnego za masową śmiertelność rozgwiazd, przedstawiając wyniki badań amerykańskich i kanadyjskich biologów. Artykuł koncentruje się wyłącznie na naturalistycznych przyczynach i metodach naukowych, całkowicie ignorując nadprzyrodzony porządek stworzenia.
Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) relacjonuje feministyczną reinterpretację biblijnych narracji opisujących tragiczne losy kobiet, takich jak Hagar, córka Jeftego czy żona Lewity. Autorka Paulina Model prezentuje stanowisko amerykańskiej biblistki Phyllis Trible, określającej te historie mianem „tekstów terroru”, oraz innych badaczek kwestionujących tradycyjną egzegezę. Artykuł promuje „współczującą lekturę” mającą „dać świadectwo bólowi ofiar” patriarchatu, postulując rewizję doktrynalnego rozumienia Księgi Natchnionej w duchu gender studies.
Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) prezentuje reportaż o polskich emigrantach w Gruzji, gloryfikujący ich ucieczkę od „nadmiernej regulacji” i „fiskalizmu” Polski na rzecz stepowej anarchii i konsumpcyjnego hedonizmu. Artykuł, tonem właściwym dla modernistycznej hagiografii, kreśli obraz ziemskiego raju, gdzie wino płynie strumieniami, a „dolce vita” zastępuje łaskę uświęcającą.
Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) prezentuje album Marcina Maciejowskiego „Rysunki wawelskie” jako kronikę współczesności poprzez pryzmat wzgórza wawelskiego. Autor chwali artystę za dokumentowanie protestów przeciwko zaostrzeniu prawa aborcyjnego w 2020 roku oraz wykorzystanie postaci historycznych do „prowadzenia aktualnych sporów”. Książkę określa się jako „jeden z piękniejszych artbooków” ostatnich dekad, gloryfikując subiektywizm narracji i świecki humanizm jako podstawę interpretacji rzeczywistości. Ta pozornie niewinna apologia sztuki współczesnej okazuje się manifestem ideologicznej rewolucji wymierzonej w porządek nadprzyrodzony.
Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) prezentuje rozmowę z Zofią Milską-Wrzosińską, promującą świeckie koncepcje zdrowia psychicznego. Artykuł propaguje naturalistyczne podejście do człowieka, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar ludzkiej egzystencji.
Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) przedstawia analizę filmu „Człowiek Słoń” Davida Lyncha jako rzekomo „głęboko empatycznego” dzieła poruszającego kwestię cielesnej inności i społecznego wykluczenia. Artykuł Anity Piotrowskiej gloryfikuje obraz za „otwartość na różne dyskursy” i unikanie „światopoglądowych wykładni”, co w rzeczywistości stanowi klasyczny przykład modernistycznej ucieczki od obiektywnej Prawdy.
Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) prezentuje zbiór anegdot Elizy Kąckiej, ukazujących codzienne scenki z Warszawy: rozmowę z zgorzkniałą matką w parku, sen o losowaniu pokut, obserwacje pod poradnią kardiologiczną oraz spotkanie z emerytowanym krawcem w czytelni. Całość utrzymana w tonie antropologicznego naturalizmu, gdzie człowiek przedstawiony jest jako istota bez duchowego wymiaru, skazana na biologiczne i społeczne determinanty. Już sam wybór tematów demaskuje teologiczne bankructwo współczesnej literatury, która milczeniem o łasce i grzechu potwierdza swoją apostazję.
Portal Tygodnik Powszechny (12 sierpnia 2025) relacjonuje entuzjastycznie produkcję gry komputerowej „Blue Prince”, przedstawiając ją jako intelektualną rozrywkę godną uwagi. Artykuł Magdaleny Kozyry wychwala mechanikę „hybrydową”, polegającą na codziennej zmianie układu pokoi w wirtualnej posiadłości, co wymaga od gracza nieustannej adaptacji do iluzorycznych zasad. Ecclesia catholica nie może jednak milczeć wobec tego przejawu duchowego samobójstwa pokoleń.
