Portal eKAI (20 września 2025) relacjonuje uroczystości pogrzebowe „biskupa” Antoniego Dydycza, podczas których odczytano telegram od „papieża” Leona XIV. Uzurpator watykański określił zmarłego jako „prowadzącego wiernych do zbawienia”, dziękując za jego „gorliwą pasterską służbę”.
Portal Gość Niedzielny relacjonuje eskalację konfliktu izraelsko-palestyńskiego w Strefie Gazy, opisując izraelską ofensywę lądową z wtorku 16 września 2025 roku, ataki na 150 celów terrorystycznych, odcięcie komunikacji, śmierć co najmniej 16 osób w środę oraz falę ucieczek cywilów na południe. Podkreśla kryzys humanitarny, krytykę ze strony ONZ i UE, oraz kontekst ataku Hamasu z 7 października 2023 roku, który spowodował śmierć około 1200 Izraelczyków i odwetową stratę blisko 65 tysięcy Palestyńczyków. Artykuł skupia się na faktach militarnych i humanitarnych, pomijając wszelką perspektywę nadprzyrodzoną, co stanowi jawną apostazję od integralnej wiary katolickiej.
Portal eKAI relacjonuje apel kardynała Mario Grecha z okazji 60. rocznicy ustanowienia Synodu Biskupów, podkreślając ewolucję instytucji pod wpływem „papieża” Franciszka, który rzekomo przekształcił Synod w proces obejmujący „cały Lud Boży”, z etapami konsultacji, rozeznawania i wzajemnego słuchania Ducha Świętego. Grech wychwala to jako uprzywilejowaną drogę do komunii, zapraszając do dalszych wysiłków w trzecim etapie. Ta narracja ukazuje głęboką apostazję posoborowej struktury, redukującą Kościół do demokratycznego zgromadzenia, gdzie niezmienna doktryna ustępuje modernistycznemu chaosowi.
Ks. Gabriele Romanelli, proboszcz parafii Świętej Rodziny w Gazie, w rozmowie z Radiem Watykańskim uspokaja wiernych, że w obliczu nowej ofensywy izraelskiej armii parafia nie jest bezpośrednio zagrożona. Wyjaśnia, iż bombardowania odbywają się w zachodniej części miasta, podczas gdy parafia leży na wschodzie, w Starym Mieście. Podkreśla, że kontynuują codzienne życie, służąc Bogu i bliźnim poprzez opiekę nad 450 uchodźcami. Romanelli mówi o modlitwach za pokój i sprawiedliwość dla Palestyńczyków i Izraelczyków, o wolność dla zakładników i zakończenie wojny, aby mieszkańcy Gazy mogli odbudować życie.
Portal eKAI relacjonuje czuwanie modlitewne w ramach Jubileuszu Pocieszenia w bazylice watykańskiej, gdzie dwie kobiety podzieliły się świadectwami przekształcania osobistych tragedii w nadzieję poprzez wiarę, dialog i resocjalizację. Lucia Di Mauro opowiada o morderstwie męża przez młodych przestępców i jej spotkaniu z jednym z nich w ramach „sprawiedliwości naprawczej”, a Diane Foley o torturach i śmierci syna-dziennikarza w Syrii, prowadzącym do fundacji zmieniającej politykę rządową. Te relacje podkreślają transformację bólu w dobro dzięki przebaczeniu i pracy społecznej.
Portal eKAI relacjonuje uroczystość w Kołobrzegu z 14 września 2025 roku, gdzie w „bazylice” WNMP odprawiono „Mszę św.” w intencji Sybiraków z okazji 86. rocznicy zsyłki Polaków na Syberię. Wydarzenie zbiegło się ze świętem Podwyższenia Krzyża Świętego, z udziałem przedstawicieli władz, żołnierzy i „wspólnot religijnych”. „Ks.” Andrzej Pawłowski wygłosił kazanie, podkreślając wiarę zesłańców w Jezusa Chrystusa mimo cierpień, kontrastując ją z rzekomym spadkiem wiary w dzisiejszym narodzie. Wanda Przybylska podzieliła się wspomnieniami, a Jerzy Lewandowski wykonał „Pieśń o Matce” i wspomniał o obrazie Matki Bożej Syberyjskiej.
Portal eKAI relacjonuje obchody Święta Podwyższenia Krzyża Świętego w Zgromadzeniu Sióstr Pasjonistek, podkreślając ich duchowość opartą na kontemplacji krzyża jako znaku Bożej miłości i źródła nadziei. Tekst wspomina o ślubach zakonnych, w tym czwartym ślubie pamięci Męki Pańskiej, oraz świadectwie s. Gabrieli, promując krzyż jako drogę do życia i odnowy duchowej. Ta relacja, zamiast ukazać autentyczną teologię Krzyża Świętego, wpisuje się w posoborową deformację wiary, redukując nadprzyrodzoną rzeczywistość do naturalistycznego optymizmu, co stanowi akt apostazji.
Portal eKAI relacjonuje galę wręczenia siódmej edycji Diecezjalnej Nagrody Arbor bona w Sandomierzu, która odbyła się 13 września 2025 roku w Katolickim Domu Kultury. Wydarzenie, w którym uczestniczyli m.in. nuncjusz apostolski „abp” Antonio Guido Filipazzi, „bp” Krzysztof Nitkiewicz i „bp” Edward Frankowski, wyróżniło trzy osoby: Lidię Mieczyńską za ewangelizację, Małgorzatę Łabuz za świadectwo życia chrześcijańskiego oraz dr. Józefa Kotarskiego za działalność charytatywno-społeczną. Nagroda, inspirowana ewangelicznym cytatem o dobrym drzewie wydającym dobre owoce (Mt 7,17), ma na celu uhonorowanie zasług dla „wspólnoty Kościoła lokalnego”. Gala zakończyła się koncertem orkiestry „Romantica”. Ta pozorna celebracja „dobra” w strukturach posoborowych to w istocie maskowanie apostazji pod pozorem chrześcijańskiego świadectwa, całkowicie oderwane od integralnej wiary katolickiej.
Tysiące wiernych w Dublinie przeszło w niedzielę ulicami miasta, modląc się Różańcem i śpiewając hymny na cześć kanonizacji świętych Carlo Acutisa i Pier Giorgia Frassatiego, z Najświętszym Sakramentem na czele procesji, która pokonała 5,5 km trasę przez centrum stolicy Irlandii. Organizacja wydarzenia przypisana jest Brianowi i Karen Brady, którzy podkreślają radość uczestników i obecność młodzieży, kontrastując to z sekularyzacją kraju. Procesja ta, trzecia w ciągu roku, miała miejsce 7 września 2025 roku i nawiązywała do eucharystycznej pobożności obu świętych, przywołując ich biografie jako wzory oddania Eucharystii i Marji.
Portal Gość Niedzielny relacjonuje obchody 130. rocznicy śmierci abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, podkreślając jego działalność duszpasterską, patriotyzm i pomoc zesłańcom syberyjskim, a także modlitwy o pokój i powołania w archikatedrze warszawskiej pod przewodnictwem „abp.” Adriana J. Galbasa. Artykuł wychwala Felińskiego jako pasterza-wygnańca, założyciela zgromadzeń zakonnych i obrońcę Kościoła przed caratem, cytując jego słowa o miłości ojczyzny i wspominając o kanonizacji dokonanej przez „papieża” Jana Pawła II w 2002 roku. Cały ten relacjonowany kult, sprowadzony do naturalistycznego heroizmu i ekumenicznego dialogu, jawnie pomija prymat panowania Chrystusa Króla, co czyni go narzędziem apostazji posoborowej struktury.
