nabożeństwo

Reverentna katolicka scena na zewnątrz, z duchownymi i wiernymi w tradycyjnych szatach, przed majestatyczną bazyliką, ukazująca wiarę i jedność w Kościele.
Posoborowie

Neokatechumenalny „jubileusz nadziei”: pseudocharyzmat nad przepaścią modernizmu

Cytowany artykuł relacjonuje masowe spotkanie Drogi Neokatechumenalnej na Tor Vergata w Rzymie, prowadzone przez kard. Baldassare Reinę, z udziałem Kiko Argüello, Mario Pezziego i Marii Ascensión Romero. Akcenty: „jubileusz nadziei”, wezwania powołaniowe, kult „przylgnięcia do Piotra” rozumianego jako przylgnięcie do „papieża” Leona XIV, retoryka kryzysu kultury i samotności młodych, a także teza o „odnowieniu chrztu” w ramach Drogi i „ukrzyżowanym ‘ja’” jako metodzie wewnętrznej przemiany. Całość osłania brand posoborowego „Kościoła” i strukturalnie cementuje modernistyczny projekt: liturgię wspólnotową zamiast Ofiary, subiektywizm doświadczenia zamiast dogmatu, „nadzieję” socjologiczną zamiast łaski uświęcającej. Konkluzja: to nie jest katolicka odnowa, lecz pomnażanie zamętu — z sakralizacją posłuszeństwa wobec uzurpatorskiej władzy i z fałszywą soteriologią „odnowy chrztu” w ruchu prywatnym.

Tradycyjny obraz katolickiego wnętrza kościoła z krucyfiksem i wiernymi podczas nabożeństwa, ukazujący głęboką pobożność i szacunek dla Krzyża.
Kurialiści

Krzyż w retoryce bez nawrócenia: modernistyczna imitacja katolicyzmu

Biuro Prasowe KEP relacjonuje uroczystość odpustową ku czci św. Jakuba w katedrze w Szczecinie (publikacja 26.07.2025), podczas której abp Antonio Guido Filipazzi, nuncjusz apostolski w Polsce, stwierdził: „Zbawienie dusz zależy zawsze przede wszystkim od Krzyża, a nie od ludzkich pomysłów czy środków”. W homilii przypisał paliuszowi „duchowy sens” i mówił o służbie zamiast władzy, pokornej ofierze, „piciu z kielicha” Chrystusa; wskazał na męczeństwo św. Jakuba. Zaznaczono, że abp Wiesław Śmigiel otrzymał paliusz od „papieża” Leona XIV w uroczystość Świętych Piotra i Pawła. Oto przykład retoryki, która przywołuje Krzyż słowem, a w praktyce wynosi struktury posoborowe, milczy o konieczności nadprzyrodzonego nawrócenia, o stanie łaski i o jedynym panowaniu Chrystusa Króla.

Katolicka młodzież na nabożeństwie w tradycyjnej świątyni, modląca się i słuchająca kapłana, wyraz pobożności i szacunku wobec wiary
Posoborowie

Jubileusz młodzieży w Rzymie jako spektakl emocji bez łaski: demaskacja pustej retoryki

Jubileusz młodzieży w Rzymie jako spektakl emocji bez łaski: demaskacja pustej retoryki

Cytowany artykuł relacjonuje audiencję ogólną zdominowaną przez uczestników tzw. Jubileuszu Młodzieży. Leon XIV kieruje do zgromadzonych sloganowe apele o otwarcie serc na „uzdrawiającą moc Boga” i bycie „światłem nadziei”, a w szczególnym słowie do Polaków życzy, by „spotkanie z Jezusem w braterskiej komunii” umacniało wiarę i jednoczyło w „Jego miłości”, kończąc ogólną formułą „Z serca wam błogosławię!”. Tekst jest typową próbą mobilizacji emocjonalnej młodzieży poprzez banalny, psychologiczny język i pozór duchowości, bez choćby jednego słowa o grzechu, pokucie, sakramencie pokuty, o konieczności trwania w stanie łaski i zadośćuczynieniu Bogu – co zdradza naturalistyczną redukcję religii do wspólnotowego przeżycia.

Zdjęcie realistyczne, pełne szacunku przedstawiające kapłana w tradycyjnym stroju podczas liturgii, z krzyżem, Biblią i świecami, oddające atmosferę głębokiej wiary i nabożeństwa katolickiego.
Kurialiści

Retoryka „szukania” bez łaski: Casa Polonia jako katecheza bez Chrystusa Króla

Retoryka „szukania” bez łaski: Casa Polonia jako katecheza bez Chrystusa Króla

Cytowany artykuł relacjonuje Mszę „koncelebrowaną” w ramach Casa Polonia podczas Jubileuszu Młodzieży, której przewodniczył kard. Grzegorz Ryś. W homilii powiązano przypowieści o skarbie i perle z ideą „szukania” i „radykalnej decyzji”, wspartej papieskimi kliszami o „zaparkowanym aucie” i „młodej mumii”. Kulminacją jest wezwanie do „rozeznawania” dla wspólnot, parafii, Ojczyzny, świata – aż po postulaty otwartości wobec migrantów – oraz celebracja znaku „Drzwi Świętych” jako symbolu decyzji. Całość wpisuje się w posoborowy marketing Jubileuszu, zwieńczony zapowiedzią niedzielnej Mszy pod przewodnictwem Leona XIV. Wybrzmiewa humanistyczny nakaz aktywizmu i psychologii decyzji, przy niemal zupełnym milczeniu o grzechu, łasce uświęcającej, pokucie i panowaniu Chrystusa Króla – co zdradza naturalistyczne zredukowanie Ewangelii do programu obywatelskiej animacji.

Realistyczne zdjęcie młodych katolików w tradycyjnych strojach słuchających biskupa podczas nabożeństwa w wielkiej świątyni, podkreślające ich wiarę i oddanie.
Kurialiści

Jubileusz młodzieży jako inżynieria nastrojów: humanitaryzm zamiast wiary

Jubileusz młodzieży jako inżynieria nastrojów: humanitaryzm zamiast wiary

Cytowany artykuł relacjonuje udział biskupa bydgoskiego Krzysztofa Włodarczyka w Jubileuszu Młodzieży w Rzymie, wraz z 380-osobową grupą z diecezji bydgoskiej. Padają stwierdzenia o potrzebie wielkich wydarzeń dla młodych, o „pracy organicznej”, o roli wspólnot takich jak Ruch Światło–Życie, integracji diecezjalnej i „apostolstwie” młodzieży, wspartej finansowo przez samorząd. Kulminacją przekazu jest pastoralny entuzjazm wobec masowych zgromadzeń i sieci formacyjnych, bez choćby jednego słowa o stanie łaski, o spowiedzi sakramentalnej, o Królowaniu Chrystusa i obiektywnych warunkach zbawienia, co zdradza naturalistyczną redukcję misji Kościoła do psychologii tłumu i aktywizmu. To właśnie ta cisza o nadprzyrodzoności jest najcięższym oskarżeniem.

X (Twitter)
Visit Us
Follow Me
Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.