Panowanie Chrystusa – Strona 3

Ksiądz katolicki modlący się przed krucyfiksem we wnętrzu kościoła, symbolizujący wiarę i nadzieję w obliczu znaków czasu

Naturalistyczna ślepota wobec znaków czasu: erupcja na Kamczatce bez sensu nadprzyrodzonego

Zostaw komentarz / Świat / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o pierwszej od 600 lat erupcji wulkanu Kraszeninnikowa na Kamczatce. Powołuje się na agencję RIA Novosti, naukowców oraz komunikaty rosyjskich służb, które łączą wybuch wulkanu z wcześniejszym, rekordowo silnym trzęsieniem ziemi i aktywnością Kluczewskiej Sopki. Podkreśla parametry zjawiska: wysokość chmury pyłu do 6000 metrów, brak terenów zamieszkałych na jej trasie, historyczną unikalność erupcji oraz długą serię wstrząsów w regionie (magnitudy do 8,8). Zestawia to z niedzielnym wstrząsem na Wyspach Kurylskich i ostrzeżeniami przed tsunami. Całość jest całkowicie naturalistyczna, bez odniesienia do Boga, Opatrzności, grzechu, sądu i nawrócenia, co demaskuje duchową martwicę posoborowej mentalności.

Młodzież uczestnicząca w tradycyjnej katolickiej Mszy na zewnątrz, z kapłanem w ornatach, skupiona i pełna szacunku, ukazująca duchową głębię i tradycyjną liturgię Kościoła katolickiego.

Posoborowie

Entuzjazm bez Chrystusa Króla: młodzieżowa liturgia samozadowolenia

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Opoka relacjonuje wystąpienie „papieża” Leona XIV na Tor Vergata po Mszy i Anioł Pański (Rzym, Jubileusz Młodzieży), w którym dziękuje organizatorom, podkreśla „muzykę”, zapowiada ŚDM Seul 2027, a do młodych kieruje hasło: „Nieście tę radość, ten entuzjazm na cały świat… Wy jesteście solą ziemi i światłem świata.” Wystąpienie akcentuje emocjonalną mobilizację i globalny eventowy zryw, pomijając łaskę uświęcającą, panowanie Chrystusa nad narodami, nawrócenie i krzyż; to program pastoralny bez Doktryny, bez Ofiary, bez Wiary.

Sytuacja liturgiczna w tradycyjnym kościele katolickim z kapłanem podczas Eucharystii, podkreślająca wiarę i pobożność w duchu katolickim.

Kurialiści

Jubileusz Młodzieży jako rytuał pustej „komunii”: modernistyczna propaganda zamiast wiary

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Biuro Prasowe KEP relacjonuje pozdrowienia „papieża” Leona XIV skierowane do Polaków przybyłych do Rzymu na tzw. Jubileusz Młodzieży. Wystąpienie zawiera formuły: „spotkanie z Jezusem w braterskiej komunii”, wezwanie, by przyjąć dary wiary, nadziei, pokoju i miłości oraz dzielić się nimi w Ojczyźnie, zakończone „błogosławieństwem”. Nie ma wzmianki o Prawie Bożym, grzechu, nawróceniu, sakramentach, o konieczności wiary katolickiej integralnie, o panowaniu Chrystusa Króla, ani o potępieniu błędów, które niszczą dusze. W zamian proponuje się humanitarny slogan o „komunii” i „pokoju”. Teza jest prosta: ten przekaz nie tylko zubaża Ewangelię – on ją neutralizuje, promując naturalistyczny kult człowieka i program posoborowej apostazji.

Rewerentne, realistyczne zdjęcie starszej katolickiej pary modlącej się w tradycyjnym kościele, z krzyżem w tle

Kurialiści

Dzień Dziadków w posoborowej retoryce: humanistyczny fresk bez łaski i bez Króla

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski publikuje komunikat przewodniczącego Tadeusza Wojdy SAC w związku z „Dniem Dziadków i Osób Starszych”, ustanowionym przez „papieża” Bergoglia w 2021 roku, obchodzonym przy wspomnieniu św. Joachima i św. Anny. Tekst akcentuje „międzypokoleniowe spotkania”, „docenienie” osób starszych i ich „życiowe doświadczenie” jako „źródło mądrości”, a hasłem roku jest formuła z Syr 14: „Szczęśliwy, kto nie stracił swej nadziei”, rzekomo korespondująca z Rokiem Jubileuszowym. Całość jest ujęta w ciepły, socjologiczno-pedagogiczny ton, pozbawiony nadprzyrodzonej treści: nie ma słowa o stanie łaski, sakramentach, grzechu śmiertelnym, Sądzie Ostatecznym, czci dla prawdziwej Mszy, ani o konieczności królowania Chrystusa w rodzinie i państwie; jest natomiast poprawny politycznie humanitaryzm w wersji kościelno-administracyjnej. Oto esencja: „kochajmy, doceniajmy, spotykajmy się” – bez wskazania, że poza łaską uświęcającą każdy gest staje się jałowym naturalizmem.

Realistyczne, pełne szacunku zdjęcie tradycyjnego katolickiego biskupa w ornatach, w historycznym wnętrzu kościoła, podkreślające wiarę i tradycję.

Kurialiści

Modernistyczna nominacja w Radomiu: fasada „biskupstwa” bez sukcesji wiary

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Modernistyczna nominacja w Radomiu: fasada „biskupstwa” bez sukcesji wiary

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski publikuje komunikat Nuncjatury Apostolskiej w Polsce (12 lipca 2025), zgodnie z którym „Ojciec Święty Leon XIV mianował ks. Krzysztofa DUKIELSKIEGO […] biskupem pomocniczym diecezji radomskiej i przydzielił mu stolicę tytularną Catula”, sygnowany przez Antonio Guido Filipazziego. Informacja podaje jedynie personalia, urząd parafialny nominata oraz fikcję stolicy tytularnej. Kontekst sakramentalny, doktrynalny i moralny jest całkowicie przemilczany. Te lakoniczne zdania ujawniają jednak nie kolejny akt kościelnego życia, lecz symptom postępującej dezintegracji: substytucję Kościoła Chrystusowego przez biurokratyczny system posoborowego modernizmu.

Młodzi katolicy modlą się w tradycyjnej świątyni, skupieni na Eucharystii, wyraz głębokiej wiary i pokory wobec Chrystusa Króla.

Kurialiści

Kult młodości zamiast królowania Chrystusa: o pseudoformacji polonijnej

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Kult młodości zamiast królowania Chrystusa: o pseudoformacji polonijnej
Portal Vatican News relacjonuje XIII Spotkanie Młodzieży Polonijnej organizowane przez Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej. Opisuje program w Poznaniu i Trójmieście, akcent „budowania wspólnoty”, warsztaty, zwiedzanie oraz patronat bł. Carlo Acutisa, którego hasło o Eucharystii określono jako inspirację. Podkreślono znaczenie doświadczenia wspólnotowego dla młodych żyjących na emigracji i ich wzajemne „dzielenie się wiarą”. Reportaż przemilcza kwestie łaski uświęcającej, sakramentalnej pokuty, Mszy jako ofiary przebłagalnej i konieczności poddania życia panowaniu Chrystusa Króla – a więc to, co stanowi istotę katolickiej formacji.