Pius XI

Catholic priest modlący się przed ołtarzem w tradycyjnym kościele, światło świec i witraże w tle, wyraz pobożności i wiary.
Posoborowie

Jubileusz Młodych jako spektakl humanistyczny: „Chrystus-relacja”, „słabość”, „głód sensu” zamiast wiary, łaski i królowania

Portal Opoka relacjonuje wypowiedzi ks. Riccardo Pincerato z Biura Duszpasterstwa Młodzieży Włoskiej Konferencji „Biskupów” o rzekomym centrum Jubileuszu Młodych z udziałem Leona XIV: ma nim być „ponowne postawienie Chrystusa w centrum”, rozumiane jako „relacja” i „spotkanie”. Drugi akcent to pochwała „nieukrywania słabości”, a trzeci – „głód sensu” i emocjonalno-kontemplacyjna dramaturgia przechodzenia od „świętowania” do „milczenia”. Zwieńczeniem jest patetyczne hasło Leona XIV, by młodzi byli „solą ziemi i światłem świata” i nieśli „nadzieję” rówieśnikom. To nie jest katecheza katolicka – to pastoralna retoryka naturalizmu, relatywizmu i sentymentalizmu, starannie odarta z dogmatu, łaski i konieczności panowania Chrystusa Króla nad narodami.

Rewerentny kościół katolicki z kapłanem trzymającym krucyfiks, światło przez witraże, duchowa atmosfera, tradycyjna katolicka scena, idealne na artykuł o wierze i tradycji.
Świat

Ideologiczne rozmycie natury i prawa: sport kobiet jako zakładnik rewolucji gender

Cytowany artykuł informuje, że według serwisu He Cheated ponad tysiąc mężczyzn startowało w zawodach przeznaczonych dla kobiet, co przełożyło się na ponad 4,5 tys. zwycięstw, łącznie blisko 2,4 mln dolarów nagród, a w USA od 1980 roku – 1941 „złotych medali” odebranych kobietom. Wskazuje na przykłady jak Craig „CeCé” Telfer i przypadek boksera Imane Khelifa, oraz przytacza, że nawet ONZ uznaje nieuczciwość męskiej rywalizacji w kategoriach kobiecych. World Athletics zapowiada testy płci celem „ochrony sportu kobiet”. Artykuł w warstwie opisowej demaskuje fakty, lecz w warstwie zasad i przyczyn milczy o fundamentach prawa naturalnego i o obowiązku podporządkowania życia publicznego panowaniu Chrystusa Króla – a to milczenie jest zasadniczym problemem.

Religijne scena katolicka z kapłanem, modlitwą, w tle libańskie góry i witraże kościelne, ukazujące głębię wiary i pobożności.
Posoborowie

Liban jako tło dla litanii frazesów: retoryka „papieża” Leona XIV zamiast katolickiej doktryny

Portal Vatican News informuje o przesłaniu podpisanym przez Pietro Parolina i odczytanym w Bejrucie przez Paola Borgię, w którym zapewniono, że „Leon XIV” modli się za Libańczyków w 5. rocznicę wybuchu w porcie. Podkreślono „bliskość”, „współczucie”, „nadzieję”, obraz cedrów kierujących się ku niebu, oraz przywołano perykopę o Łazarzu jako źródło pociechy. Zawarto również pochwałę lokalnych „biskupów” i duchowieństwa za „bycie blisko ludu”. Tekst kończy się ogólnym błogosławieństwem i zawierzeniem „Matce Bożej i św. Szarbelowi”. Jednocześnie całkowicie pominięto sprawy zasadnicze: panowanie Chrystusa Króla nad narodami, moralny wymiar publicznej władzy, konieczność nawrócenia i naprawienia porządku społecznego wedle prawa Bożego oraz sprawiedliwości karnej. Zamiast katolickiej nauki — zbanalizowana, emocjonalna narracja, która cementuje posoborowy naturalizm.

Ultradźwiękowe zdjęcie płodu w łonie matki z wyrazem mimicznym, symbolizujące cierpienie nienarodzonych, w duchu katolickiej refleksji i szacunku dla życia.
Polska

Krzyk nienarodzonego: dowód bólu, a milczenie o grzechu – posoborowy humanitaryzm bez Chrystusa

Portal Opoka informuje o brazylijskim badaniu ultrasonograficznym (2021), w którym u płodów w 28–34 tygodniu ciąży zarejestrowano wyraźne reakcje mimiczne na bodziec bólowy (zastrzyk znieczulający przed operacją wewnątrzmaciczną). Autor relacji przytacza metodologię (NFCS, skala Fetal-7) i wskazuje jednoznaczne różnice między grupą bólową a kontrolnymi, konkludując, że aborcja wiąże się z niewyobrażalnym cierpieniem dziecka, nazwanym torturą. Zakończenie piętnuje praktykę dosercowych iniekcji trucizny (np. chlorek potasu) i nazywa aborcję zbrodnią. Mimo słusznego potępienia zabójstwa, tekst tonie w naturalistycznym humanitaryzmie, przemilczając nadprzyrodzony porządek łaski, grzech śmiertelny i prawo Chrystusa Króla – i właśnie to milczenie ujawnia jego duchową bezsilność.

Religijna scena katolicka w tradycyjnym kościele, kapłan modli się przy krzyżu, wyraz głębokiej pobożności i oddania, w atmosferze spokoju i duchowości.
Posoborowie

Humanitarny telegram zamiast wzywania narodów do panowania Chrystusa

Cytowany artykuł informuje o telegramie wydanym przez watykańskiego sekretarza stanu Pietro Parolina, w którym „papież” Leon XIV rzekomo modli się za migrantów utoniętych u wybrzeży Jemenu, za zaginionych oraz za służby ratunkowe. Podano liczby ofiar i ocalałych; dominującą grupę stanowili migranci z Etiopii. Na tym koniec: bez wezwania do nawrócenia, bez przypomnienia o sądzie Bożym, bez nauki o grzechu, bez mowy o Chrystusie Królu i Jego prawie. Ten biurokratyczny komunikat jest podręcznikowym przykładem naturalistycznego humanitaryzmu, który maskuje religijną pustynię posoborowej rewolucji.

Rewerentny obraz katolickiego kapłana modlącego się w kościele, z tle burzliwego morza i fal, symbolizujący duchową refleksję w obliczu kataklizmów natury
Świat

Naturalistyczna ślepota wobec kataklizmu: milczenie o Bogu głośniejsze niż fale

Portal Opoka informuje o serii silnych wstrząsów sejsmicznych na Wyspach Kurylskich i Kamczatce (magnituda 6,7–8,8), o skutkach w postaci fal tsunami 3–5 m, stratach materialnych w Siewiero-Kurilsku oraz o rozbieżnościach instytucji naukowych co do magnitudy i alertów. Wzmiankuje brak ofiar śmiertelnych i klasyfikuje środowe trzęsienie jako najsilniejsze od 1952 r., przywołując źródła świeckie (Reuters, USGS, GFC, PTWC, „Time”). Zakończenie wpisuje wydarzenie w rejestr ciekawostek katastroficznych. Jedno zdanie streszczenia całego materiału: kompletne milczenie o Bogu, grzechu, sądzie i pokucie czyni z tej noty pokaz klinicznego naturalizmu – dokładnie tego, co potępiali papieże przed 1958 rokiem.

Rekolekcja katolicka w kościele z kapłanem i krzyżem, symbolizująca duchową władzę i moralność, realistyczne i pełne szacunku ujęcie
Polska

Kontrole na granicach zamiast panowania Chrystusa: państwo bez ładu moralnego

Portal Opoka informuje o wypowiedzi ministra spraw wewnętrznych i administracji Marcina Kierwińskiego: decyzja z piątku przedłuża czasowe kontrole na granicach z Niemcami i Litwą do 4 października, rozporządzenie notyfikowano Komisji Europejskiej. Minister wskazuje na „zamykanie szlaku wschodniego” nielegalnej migracji, 98% „szczelności zapory” na granicy z Białorusią i potrzebę „domknięcia szlaku” przez Litwę i Łotwę. Zapowiedziano decyzje we wrześniu „w oparciu o dane” służb i zapewniono o „zrozumieniu partnerów europejskich”. Jednym zdaniem: ujawnia się mentalność technokratyczna, która w miejsce ładu Bożego oferuje biurokratyczne ruchome piaski Unii i statystyk, a nie porządek prawa naturalnego i Ewangelicznego — znak duchowej pustki władzy i tych, którzy ją w Kościele oklaskują.

Tradycyjna katolicka scena z kościoła, kapłan z krzyżem, młodzi wierni w modlitwie, ciepłe światło, atmosfera duchowości i pokory
Posoborowie

Jubileusz Młodzieży w Rzymie: emocjonalna mistyka serca zamiast królowania Chrystusa

Cytowany artykuł relacjonuje homilię Leona XIV na zakończenie tzw. Jubileuszu Młodzieży w Rzymie (03 sierpnia 2025, 09:34), w której „papież” powtarza hasła o „nadziei w Jezusie”, zachęca młodych do „słuchania serca”, do „szukania Boga w sercu jak św. Augustyn”, do „wzniosłych pragnień”, do „przyjaźni z Bogiem” podtrzymywanej przez „modlitwę, adorację, Komunię św., częstą spowiedź”. Przywołuje Jana Pawła II, Franciszka, a także Pier Giorgia Frassatiego i Carla Acutisa, zapowiadając ich „kanonizacje”. Akcentuje kruchość życia jako „cud”, nawołuje, by „iść ku nieskończoności”, i by nie zadowalać się „namiastkami”. Całość utrzymana jest w emocjonalnym rejestrze, z nieustannym odwołaniem do rzekomej pedagogiki serca. Teza: pod słodką retoryką kryje się modernistyczne wypaczenie – naturalistyczna religia uczuć, która zastępuje królowanie Chrystusa doktryną autonomii serca, a łaskę – psychologią samorealizacji.

Rewersywny obraz katolickiego duchownego modlącego się przy ołtarzu w skromnym kościele, symbolizujący wiarę i nadzieję w trudnych czasach.
Świat

Humanitarna narracja bez Boga: Gazę przykryto naturalizmem i politycznym frazesem

Portal Opoka informuje o strzelaninie w Strefie Gazy: według Associated Press, żołnierze Izraela mieli zabić co najmniej 23 Palestyńczyków oczekujących na żywność w pobliżu punktów dystrybucji fundacji GHF, zaś szpitale w Gazie przyjęły ciała i rannych z rejonów, gdzie konwoje były ochraniane. W tekście przywołano również kontekst wojny od 7 października 2023 roku (masakra dokonana przez Hamas, porwania, izraelskie kontruderzenie i dziesiątki tysięcy ofiar po palestyńskiej stronie), a także głosy krytyczne wobec jakości i logistyki pomocy. Zacytowano wypowiedź Kai Kallas o barbarzyństwie Hamasu i konieczności bezwarunkowego uwolnienia zakładników. Całość utrzymana jest w rejestrze reportersko-humanitarnym, który jednak niemal całkowicie milczy o przyczynach moralnych i o jedynym porządku pokoju: królowaniu Chrystusa nad narodami; to milczenie nie jest neutralne — jest oskarżające.

Ksiądz katolicki modli się w kościele przy krucyfikcie, w otoczeniu witraży przedstawiających Chrystusa, w atmosferze spokoju i duchowej refleksji
Świat

Humanitarny naturalizm zamiast porządku Chrystusa: casus Kaja Kallas i Gazy

Portal Opoka informuje o publicznej wypowiedzi Kaja Kallas, szefowej unijnej dyplomacji, która na platformie X potępiła Hamas, domagając się natychmiastowego uwolnienia zakładników i demilitaryzacji Strefy Gazy, przy jednoczesnym dopuszczeniu szerokiej pomocy humanitarnej. W tekście przywołano również deklaracje Benjamina Netanjahu o determinacji w odzyskaniu zakładników oraz oskarżenia wobec Hamasu za głód w Gazie; zacytowano doniesienia AP o śmierci co najmniej 23 Palestyńczyków podczas dystrybucji żywności. Całość osadzona jest w języku świeckiego humanitaryzmu, gdzie moralność utożsamia się z „pomocą” i „rozbrojeniem”, bez wzmianki o królowaniu Chrystusa, sprawiedliwości Bożej, grzechu i nawróceniu – a więc w horyzoncie, który już na starcie wyklucza perspektywę nadprzyrodzoną.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.