Posoborowie

Rekwizyty liturgiczne, kapłan w ornacie, ołtarz, świątynia, atmosfera modlitewna, religijna, patriotyczna, kontemplacyjna, poważna
Kurialiści

Msza „za Ojczyznę” jako ryt posoborowej lojalności wobec państwa

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski informuje o celebracji 6 sierpnia o godz. 12:00 w warszawskiej archikatedrze św. Jana Chrzciciela: Mszy „w intencji Polski i nowego Prezydenta RP”. Ma jej przewodniczyć Wojciech Polak, homilię wygłosi Adrian Galbas, koncelebransami będą m.in. nuncjusz Antonio Guido Filipazzi, Wiesław Lechowicz, Romuald Kamiński, Piotr Jarecki. Wzmiankowano również, że o godz. 10:00 w Sejmie nastąpi zaprzysiężenie prezydenta Karola Nawrockiego. Publikacja nosi sygnaturę episkopat.pl i została zamieszczona 4 sierpnia 2025 o 20:13. Kontekst i ton komunikatu zdradzają typowy, biurokratyczny ryt posoborowej „celebracji” polityczno‑ceremonialnej, w której język wiary został sprowadzony do akompaniamentu dla porządku świeckiego.

Młody ksiądz w tradycyjnych szatach trzymający świecę na ołtarzu w kościele, w delikatnym świetle, symbolizujący wiarę i pobożność w tradycyjnym katolickim otoczeniu.
Kurialiści

Jubileusz Młodych jako manifest naturalistycznej religii humanistycznej

Biuro Prasowe KEP relacjonuje zbiorowe podziękowania posoborowych „biskupów” za Jubileusz Młodych 2025 w Rzymie. W nagraniu dziękują „Panu Bogu”, młodzieży, „duszpasterzom”, wolontariuszom i organizatorom; powtarzają liczby uczestników (ponad milion, w tym ok. 20 tys. z Polski), wychwalają „Casa Polonia”, zapowiadają Seul. Wyróżniono słowa „papieża” Leona XIV o pragnieniach młodych jako „stołku” ułatwiającym „wyjrzeć przez okno spotkania z Bogiem”. Całość utrzymana jest w tonie PR-owego triumfalizmu bez jednej wzmianki o grzechu, nawróceniu, potrzebie stanu łaski i panowaniu Chrystusa Króla; to wprost promocja naturalistycznej religii emocji, której ołtarzem jest „doświadczenie wspólnoty” zamiast Ofiary.

Rodzina modląca się wspólnie w tradycyjnym katolickim kościele, skupiona na wierze i jedności, w ciepłym, naturalnym świetle, podkreślając wartości katolickie i tradycyjne.
Kurialiści

„Rodzina” jako ornament modernistycznej homilii: naturalizm bez łaski, eklezjologia bez Kościoła

Biuro Prasowe KEP relacjonuje homilię abp. Antonio Guido Filipazziego, „nuncjusza apostolskiego” w Polsce, wygłoszoną 2 sierpnia w toruńskim sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej „Ewangelizacji” i św. Jana Pawła II. Tekst rozwija tezę, że rodzina jest „fundamentem Kościoła i społeczeństwa”, przywołuje „papieża” Leona XIV w pochwałach małżeństwa jako „kanonu prawdziwej miłości”, cytuje (a przynajmniej referuje) Leona XIII o pierwszeństwie społeczności domowej wobec państwa, łączy temat z Rokiem Jubileuszowym, męczeństwem św. Jana Chrzciciela i kultem Niepokalanego Serca Marji, oraz konkluduje wezwaniem do „komunii” w rodzinie czerpanej z „Eucharystii”. Zamiast katolickiej doktryny o łasce uświęcającej, o nierozerwalności małżeństwa jako sakramentu i o panowaniu Chrystusa Króla, mamy naturalistyczny apel do „inwestowania w rodzinę” i tanią harmonikę społeczno-obywatelską – a więc parawan modernistycznej teologii, która usuwa Chrystusa Króla i Jego prawo z centrum życia publicznego.

Szczegółowa, pełna szacunku scena katolicka z kapłanami, krzyżem i polską flagą podczas patriotycznego nabożeństwa na zewnątrz, ukazująca wiarę i patriotyzm w duchu tradycji katolickiej.
Kurialiści

Patriotyczny spektakl bez Chrystusa: rocznica Powstania w Rzymie jako liturgia państwa

Portal KEP informuje, że polscy uczestnicy Jubileuszu Młodzieży w Rzymie upamiętnią 81. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego w Casa Polonia przez minutę ciszy, śpiew pieśni patriotycznych, a wieczorem przez katechezę, „Mszę św.” pod przewodnictwem Stanisława Dziwisza i koncert „uwielbieniowy”. Centralnym akcentem ma być udział harcerzy i transmisja online. Cytowany jest „ks.” Tomasz Koprianiuk, który zapowiada modlitwę i refleksję połączone z hołdem dla powstańców:

„W rocznicę wybuchu powstania warszawskiego połączymy się wraz z młodymi ludźmi w modlitwie i refleksji, aby uczcić pamięć bohaterów walczącej stolicy… Pod przewodnictwem polskich harcerzy upamiętnimy Godzinę ‘W’… Do udziału w wydarzeniu zapraszamy poprzez transmisję online”.

Wszystko to ma się odbyć w ramach programu Jubileuszu Młodzieży, zwieńczonego przez „Mszę” i koncert „uwielbienia”. Oto narracja: patriotyzm, wspólnota, emocje — bez dogmatu, bez łaski, bez prymatu Chrystusa Króla nad narodami. Konkluzja jest bolesna i jednoznaczna: zamiast katolickiego kultu — liturgia państwa i sentymentalny świecki rytuał, zwieńczony posoborową profanacją „Mszy”.

Kardynał w tradycyjnych szatach kapłańskich z krucyfiksem przed ołtarzem w kościele, symbolizujący wierność prawu Bożemu i duchową autorytet.
Polska

Andrzej Duda między humanitarną retoryką a milczeniem o Prawie Bożym

Portal Opoka informuje o bilansie dwóch kadencji Andrzeja Dudy: rzadko stosowane ułaskawienia (146), nieliczne weta (19 na 1850 podpisanych ustaw), akcent na obronność i sojusz z USA, wstrzemięźliwość wobec projektów rewolucji obyczajowej, sporadyczne blokowanie inicjatyw PiS (reforma sądów, repolonizacja mediów), wysoki poziom społecznego zaufania oraz polityka wsparcia Ukrainy i Trójmorza. Największym błędem ogłoszono próbę częściowego przywrócenia aborcji eugenicznej w 2020 r., choć sama narracja chwali „hamowanie rewolucji” i „właściwe stanowisko” wobec wartości. Konkluzja portalu brzmi: „lepszy od poprzedników”. Teza niniejszej analizy: polityka pozbawiona kryterium królowania Chrystusa i podporządkowana świeckim idolom prawa stanowionego jest nie obroną wartości, lecz ich relatywizacją.

Rekolekcje katolickie na Jasnej Górze, kapłan modlący się przy ołtarzu, symbol głębokiej wiary i tradycji w kontekście ważnej uroczystości narodowej.
Polska

Jasnogórski spektakl przed inauguracją władzy: modlitwa jako dekoracja państwowej autopromocji

Portal Opoka informuje o wizycie prezydenta elekta Karola Nawrockiego na Jasnej Górze w przeddzień zaprzysiężenia oraz o zaplanowanej Mszy „w intencji ojczyzny i prezydenta” w archikatedrze warszawskiej, której przewodniczyć mają posoborowi hierarchowie Wojciech Polak i Adrian Galbas. Opisano również uroczyste przejęcie symbolicznego zwierzchnictwa nad orderami państwowymi i sekwencję wystąpień publicznych. Dwukrotnie podkreślono medialne przesłanie prezydenta elekta o „nowym rozdziale” i „byciu razem”. Końcowy efekt jest prosty: religia zostaje sprowadzona do ornamentu politycznej kariery, a Jasna Góra do scenografii kampanijnego marketingu.

Rewerentne wnętrze katolickiego kościoła z księdzem przy ołtarzu, symbolizujące duchową czystość i tradycję katolicką
Polska

Seminarium o zwrocie dóbr kultury Niemcom: symptom posoborowej kapitulacji

Portal Opoka informuje o planowanym przez Krzysztofa Ruchniewicza, dyrektora Instytutu Pileckiego, rządowym seminarium na temat zwrotu przez Polskę dóbr kultury do innych państw, w tym do Niemiec. W tle padają wzmianki o niemieckich roszczeniach do „Berlinki” w Bibliotece Jagiellońskiej i o licznych, wciąż niewróconych do Polski dziełach sztuki zrabowanych podczas II wojny światowej (np. „Portret młodzieńca” Rafaela). Tekst sygnalizuje też kontrowersje związane z pominięciem nazwiska por. Maksymiliana Schnepfa na wystawie o Obławie Augustowskiej i ogólny kryzys kierownictwa Instytutu Pileckiego. Konkluzja jest cicha i asekuracyjna: to „kontrowersje”, „potrzeba” instytutu i „blokowanie misji”. Tymczasem sednem jest akceptacja logiki rezygnacji z dobra wspólnego państwa i narodu na rzecz dialogu z bezprawiem – to znamię mentalności, która karmi się posoborowym kultem człowieka, a nie królowaniem Chrystusa.

Duchowny starszy mężczyzna modli się w kościele przy prostym ołtarzu z krucyfiksem, wyraz głębokiej wiary i pokory.
Świat

Humanitarny naturalizm bez Boga: Sudan jako oskarżenie wobec posoborowej mentalności

Cytowany artykuł relacjonuje konflikt domowy w Sudanie od 2023 roku: dziesiątki tysięcy zabitych, miliony przesiedlonych, epidemie (cholera), głód i rozpad struktur państwowych. Wskazuje na starcie armii z RSF, ingerencje regionalne, nielegalny handel złotem, a także stanowisko Unii Afrykańskiej przeciw pararegulacjom politycznym RSF. Całość konkluduje wezwaniami do nienadawania legitymacji równoległemu rządowi oraz do rozmów pokojowych, umiejscawiając dramat Sudanu w kategoriach „praw człowieka”, „prawa międzynarodowego” i mechanizmów „dialogu”. Jednocześnie artykuł milczy o porządku nadprzyrodzonym, grzechu, sprawiedliwości Bożej, konieczności panowania Chrystusa Króla i realnych środkach łaski, co czyni go przykładem skrajnego naturalizmu i bezsilnego moralizmu biurokratycznych instytucji.

Reverentna scena katolicka w tradycyjnej polskiej świątyni, z ołtarzem, kapłanami i świecami, oddająca atmosferę głębokiej wiary i kultu Chrystusa Króla
Kurialiści

Polskość bez Chrystusa Króla: misja w Bremie jako model asymilacji do posoborowej bylejakości

Portal katholisch.de przedstawia historię i bieżącą działalność Polskiej Misji „Katolickiej” w Bremie: liturgie w języku polskim, kultywowanie „tradycji”, zaangażowanie rodzin, „szkołę sobotnią” oraz harmoniczną współpracę z niemiecką parafią terytorialną. Akcent pada na integrację kulturową, dwujęzyczne obchody i „poczucie wspólnoty z lokalnym Kościołem”. Zasadniczy przekaz: język, zwyczaj i partycypacja instytucjonalna równa się żywa wiara. Oskarżenie jest oczywiste: ta narracja pomija nadprzyrodzoność, redukując religię do etno-kulturalnego klubu i posoborowej socjologii.

Biskup w tradycyjnych szatach katolickich modli się przy łóżku młodego pacjenta w szpitalu, symbolizując wiarę i troskę Kościoła.
Posoborowie

Humanitarny spektakl na oddziale onkologicznym. Gdzie jest dogmat, gdzie Kościół?

Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej informuje o wieczornej wizycie „papieża” Leona XIV w szpitalu Bambino Gesù, gdzie przebywa w stanie krytycznym piętnastoletni Ignacio Gonzálvez z Murcji, uczestnik Jubileuszu Młodzieży. Relacjonowane są słowa „papieża” skierowane do rodziny: „Jesteśmy stworzeni dla Nieba”, wezwanie do modlitwy, zapewnienia o empatii i błogosławieństwo dla pacjentów i personelu. Cytowany jest ojciec chłopca, który mówi, iż usłyszeli od „papieża” o woli Bożej i życiu wiecznym. Całość ujęta jest w tonie reportersko-sentymentalnym, z naciskiem na wzruszenie, empatię i wspólnotową modlitwę „jubileuszową”. Jednocześnie milczy się o sakramentach, o konieczności łaski uświęcającej, o pokucie, o realnych warunkach zbawienia i o dogmatycznych fundamentach nadziei chrześcijańskiej. To milczenie jest oskarżeniem zasadniczym.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.