Portal Więź.pl (12 sierpnia 2025) prezentuje rozmowę z Krystyną Dąbrowską, w której poetka deklaruje: „Pisaniu zawsze towarzyszy niepewność”, negując istnienie obiektywnych kryteriów sztuki. Artykuł promuje relatywistyczną wizję poezji jako narzędzia „mierzenia się z przemijaniem” w oderwaniu od nadprzyrodzonego celu człowieka. Ten jałowy humanizm stanowi duchową pustkę maskowaną estetycznym pozorem.
Cytowany artykuł relacjonuje wideoprzesłanie „papieża” Leona XIV do uczestników kongresu Panafrykańskiej Katolickiej Sieci Teologii i Duszpasterstwa. Przesłanie buduje narrację o „cnotach”, „rodzinie Kościołów lokalnych”, „sieci wsparcia” i „kroczeniu razem w nadziei”, deklarując, że Kościół ma być „latarnia nadziei dla narodów”. Centralny motyw to nadzieja w Roku Jubileuszowym oraz apel o realizację programów duszpasterskich ukazujących pomoc nauczania Kościoła w „otwieraniu serc i umysłów” na miłość Boga. Całość brzmi jak biurokratyczna broszura rozwojowa, a milczenie o grzechu, ofierze Mszy, potrzebie nawrócenia i społecznej władzy Chrystusa Króla demaskuje naturalistyczną, pastoralną retorykę pozbawioną soteriologicznego rdzenia.
