prawo Boże

Smutna i pełna szacunku scena katolickiego rytuału składającego wieniec przy pomniku upamiętniającym ofiary, z kapłanem w tradycyjnym stroju i poważnym wyrazem twarzy.
Kurialiści

Kwiaty zamiast nawrócenia: kult pamięci bez Chrystusa Króla

Biuro Prasowe KEP relacjonuje złożenie wieńca przez delegację Sekretariatu KEP pod Pomnikiem Ofiar Rzezi Woli, w 81. rocznicę masowych egzekucji dokonanych w sierpniu 1944 roku. W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele władz, instytucji państwowych, weterani, mieszkańcy, a także reprezentanci IPN i Muzeum Powstania Warszawskiego. Podano liczby ofiar (40–60 tys.), przywołano rocznicowe daty i decyzję Rady Warszawy ustanawiającą 5 sierpnia Dniem Pamięci Mieszkańców Woli. Relacja kończy się wyłącznie na gestach upamiętnienia, bez najmniejszego wezwania do pokuty, bez przypomnienia o potrzebie modlitwy za zmarłych, bez wzmianki o Mszy za poległych ani o nadprzyrodzonym sensie ofiary, męczeństwa i sprawiedliwości Bożej. Oto symptom: rytuał świeckiego humanitaryzmu zastępuje religię – puste gesty zamiast kultu Boga.

Tradycyjny katolicki ołtarz na tle historycznego placu w Polsce, z krzyżem i świecami, symbolizujący modlitwę i patriotyzm w duchu katolickim.
Kurialiści

Powstanie Warszawskie zawłaszczone: naturalistyczna homilia bez Ewangelii łaski

Konferencja Episkopatu Polski publikuje relację z Mszy na placu Krasińskich w przeddzień 81. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. „Biskup” polowy Wiesław Lechowicz zestawia symbol kotwicy Polski Walczącej z nadzieją chrześcijańską, przywołuje Charlesa Péguy, św. Augustyna i poetyckie obrazy „nadziei prowadzonej przez wiarę i miłość”. Powstańców ukazuje jako wzór „niezgody na zło” i „odwagi czynienia dobra” w życiu osobistym i społecznym, akcentując budowanie pokoju, bezpieczeństwa i wolności. W uroczystości uczestniczą władze państwowe, kombatanci, generalicja i mieszkańcy, odbywa się apel pamięci i salwa honorowa. Teza homilii: heroizm i nadzieja powstańców jako uniwersalny etos obywatelski. Oskarżenie zasadnicze: to jest religijnie wyjałowiony moralizm obywatelski, który przemilcza łaskę, grzech, krzyż Chrystusa i konieczność panowania Chrystusa Króla w porządku publicznym.

Kardynał w tradycyjnych szatach kapłańskich z krucyfiksem przed ołtarzem w kościele, symbolizujący wierność prawu Bożemu i duchową autorytet.
Polska

Andrzej Duda między humanitarną retoryką a milczeniem o Prawie Bożym

Portal Opoka informuje o bilansie dwóch kadencji Andrzeja Dudy: rzadko stosowane ułaskawienia (146), nieliczne weta (19 na 1850 podpisanych ustaw), akcent na obronność i sojusz z USA, wstrzemięźliwość wobec projektów rewolucji obyczajowej, sporadyczne blokowanie inicjatyw PiS (reforma sądów, repolonizacja mediów), wysoki poziom społecznego zaufania oraz polityka wsparcia Ukrainy i Trójmorza. Największym błędem ogłoszono próbę częściowego przywrócenia aborcji eugenicznej w 2020 r., choć sama narracja chwali „hamowanie rewolucji” i „właściwe stanowisko” wobec wartości. Konkluzja portalu brzmi: „lepszy od poprzedników”. Teza niniejszej analizy: polityka pozbawiona kryterium królowania Chrystusa i podporządkowana świeckim idolom prawa stanowionego jest nie obroną wartości, lecz ich relatywizacją.

Rekolekcje katolickie na Jasnej Górze, kapłan modlący się przy ołtarzu, symbol głębokiej wiary i tradycji w kontekście ważnej uroczystości narodowej.
Polska

Jasnogórski spektakl przed inauguracją władzy: modlitwa jako dekoracja państwowej autopromocji

Portal Opoka informuje o wizycie prezydenta elekta Karola Nawrockiego na Jasnej Górze w przeddzień zaprzysiężenia oraz o zaplanowanej Mszy „w intencji ojczyzny i prezydenta” w archikatedrze warszawskiej, której przewodniczyć mają posoborowi hierarchowie Wojciech Polak i Adrian Galbas. Opisano również uroczyste przejęcie symbolicznego zwierzchnictwa nad orderami państwowymi i sekwencję wystąpień publicznych. Dwukrotnie podkreślono medialne przesłanie prezydenta elekta o „nowym rozdziale” i „byciu razem”. Końcowy efekt jest prosty: religia zostaje sprowadzona do ornamentu politycznej kariery, a Jasna Góra do scenografii kampanijnego marketingu.

Duchowny starszy mężczyzna modli się w kościele przy prostym ołtarzu z krucyfiksem, wyraz głębokiej wiary i pokory.
Świat

Humanitarny naturalizm bez Boga: Sudan jako oskarżenie wobec posoborowej mentalności

Cytowany artykuł relacjonuje konflikt domowy w Sudanie od 2023 roku: dziesiątki tysięcy zabitych, miliony przesiedlonych, epidemie (cholera), głód i rozpad struktur państwowych. Wskazuje na starcie armii z RSF, ingerencje regionalne, nielegalny handel złotem, a także stanowisko Unii Afrykańskiej przeciw pararegulacjom politycznym RSF. Całość konkluduje wezwaniami do nienadawania legitymacji równoległemu rządowi oraz do rozmów pokojowych, umiejscawiając dramat Sudanu w kategoriach „praw człowieka”, „prawa międzynarodowego” i mechanizmów „dialogu”. Jednocześnie artykuł milczy o porządku nadprzyrodzonym, grzechu, sprawiedliwości Bożej, konieczności panowania Chrystusa Króla i realnych środkach łaski, co czyni go przykładem skrajnego naturalizmu i bezsilnego moralizmu biurokratycznych instytucji.

Realistyczne, pełne szacunku zdjęcie tradycyjnego ołtarza katolickiego z krucyfiksem, świecami i kapłanem modlącym się w kościele, wyrażające pokorę i duchową głębię z perspektywy sedevacantistycznej.
Posoborowie

„Pokój bezbronny i rozbrajający”: naturalistyczna utopia przeciw królowaniu Chrystusa

Portal Opoka informuje o przesłaniu „papieża” Leona XIV do Alexisa M. Shirahamy, „biskupa” Hiroszimy, z okazji 80. rocznicy zrzucenia bomb atomowych. Tekst piętnuje broń jądrową jako obrazę „wspólnej ludzkiej godności”, głosi, że „wojna jest zawsze porażką ludzkości”, wzywa do porzucenia „złudnego bezpieczeństwa wzajemnego zniszczenia”, oraz promuje globalną etykę „sprawiedliwości, braterstwa i dobra wspólnego” i ideał pokoju „bezbronnego i rozbrajającego”. Całość zachowuje ton moralizującego humanitaryzmu, milcząc o grzechu, łasce, panowaniu Chrystusa i misji Kościoła, co stanowi jawną redukcję nadprzyrodzonego porządku do świeckiej etyki praw człowieka i pacyfizmu.

Reverentny katolicki kapłan modlący się przed krzyżem w tradycyjnej świątyni, symbol wiary i pokory
Posoborowie

Hiroszima jako pretekst: humanitarny pacyfizm zamiast królowania Chrystusa

Cytowany artykuł relacjonuje wypowiedź Roberta Prevosta („papieża” Leona XIV) z okazji 80. rocznicy bombardowania Hiroszimy. W przesłaniu do „biskupa” Alexisa M. Shirahamy potępia broń nuklearną jako „obrażającą wspólną ludzką godność” i wzywa do „odrzucenia złudnego poczucia bezpieczeństwa opartego na wzajemnym gwarantowaniu zniszczenia”, zastępując je „globalną etyką sprawiedliwości, braterstwa i dobra wspólnego”, konkludując pochwałą „pokoju bezbronnego i rozbrajającego”. Artykuł milczy o królowaniu Chrystusa, grzechu, łasce, nawróceniu i karze Bożej, redukując pokój do programu naturalistycznego humanitaryzmu – i to jest jego zasadnicza teza: pokój bez Chrystusa i Jego prawa jest karykaturą pokoju, a kult „ludzkiej godności” bez odniesienia do Boga to idolatria człowieka.

Realistyczne, pełne szacunku zdjęcie przedstawiające tradycyjną katolicką świątynię z kapłanem w ornatach trzymającym krucyfiks oraz wiernych w modlitwie, podkreślające duchową głębię i wiarę.
Kurialiści

Szkoła bez łaski: naturalistyczna etyka i posoborowa „religia” jako tandem demoralizacji

Portal Opoka informuje o wypowiedziach Dawida Lipskiego, nauczyciela etyki i członka Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej „Tak dla religii lub etyki w szkole”, który w obliczu decyzji MEN ograniczających rangę religii i etyki w szkołach, wzywa do tworzenia wspólnego frontu nauczycieli obu przedmiotów. Przywoływane są jego oceny, że decyzje resortu spowodują wybór „niczego”, oraz że etyka jako filozofia moralna jest „uniwersalna” i nie stoi w opozycji do religii. Artykuł odnotowuje też telewizyjną deklarację Barbary Nowackiej, iż „szkoła nie jest miejscem, gdzie dzieci powinny być formowane religijnie”, a także wzmiankuje obywatelski projekt „Religia lub etyka w szkole” i zebranie pół miliona podpisów. Konkluzja materiału jest taka, że „religia” i „etyka” powinny razem bronić swoich praw i wartości w systemie szkolnym – i właśnie to stanowi sedno błędu: redukcję religii do wymienialnej opcji wychowawczej obok naturalistycznej etyki, co jest zaprzeczeniem katolickiej zasady jedynego panowania Chrystusa nad porządkiem publicznym.

Reverentne zdjęcie tradycyjnej katolickiej klasy z księdzem i krzyżem, ukazujące wiarę i autorytet w edukacji religijnej
Kurialiści

Szkoła poza panowaniem Chrystusa? Państwowy projekt ateizacji i milczenie „duchownych”

Portal Opoka informuje o wypowiedzi Barbary Nowackiej w TVN24: „Szkoła to nie jest też miejsce, w którym dziecko powinno być formowane religijnie. Do tego są kościoły i związki wyznaniowe”. Minister edukacji chwali wprowadzone redukcje nauczania religii (pojedyncza godzina na skraju planu, niewliczana do średniej) i sugeruje, że nawet „księża” i „biskupi” popierali takie rozwiązania, szczególnie po pandemii. Równolegle Opoka przypomina obywatelską inicjatywę „Religia lub etyka w szkole”, która zebrała pół miliona podpisów i trafiła do Sejmu z postulatem dwóch godzin przedmiotu obowiązkowego z oceną do średniej. Wypowiedź Nowackiej i cała narracja wokół „neutralności” szkoły to nie neutralność, ale programowa ateizacja życia publicznego i wykluczenie panowania Chrystusa z porządku społecznego.

Ksiądz katolicki w tradycyjnym ornacie w cichej, modlitewnej kaplicy, rozważający krucyfiks, symbol nadziei i wiary w trudnych czasach.
Świat

Statystyki bez Boga: wojna redukowana do liczb i politycznej gry

Portal Opoka informuje o komunikacie brytyjskiego wywiadu, który – powołując się na dane Sztabu Generalnego Ukrainy – szacuje łączną liczbę strat Rosji w wojnie przeciw Ukrainie na około 1 050 000 zabitych i rannych od lutego 2022 r., z tempem ok. 1072 dziennie w lipcu 2025 r., przy jednoczesnym spadku dziennych strat od marca i postępach na Donbasie. Tekst jest zimnym raportem statystycznym, pozbawionym jakiejkolwiek nadprzyrodzonej perspektywy, bez słowa o grzechu, karze, nawróceniu, o ofierze Mszy, o sakramentach i królowaniu Chrystusa – co samo w sobie już stanowi jego potępienie.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.