sakramenty

Religijna scena katolicka z kapłanem modlącym się przed Eucharystią w tradycyjnym kościele, z krucyfiksem i świecami, ukazująca głęboką pobożność i oddanie Bogu.
Polska

„Władza to służba”: polityczna katecheza bez Chrystusa Króla i bez potępienia błędów

Portal Opoka informuje o Apelu Jasnogórskim (06.08.2025) z udziałem prezydenta elekta Karola Nawrockiego. O. Arnold Chrapkowski, przełożony generalny paulinów, modli się o wierność „Bogu i Konstytucji”, o troskę o godność narodu, niepodległość i bezpieczeństwo, akcentując: „Władza to służba, a nie panowanie”. W kazaniu pojawiają się wątki domu w Nazarecie, pracy, szacunku, jedności, pokoju oraz ostrzeżenia przed ideologiami, które prowadzą do przemocy i śmierci; jednocześnie nie pada jasne rozróżnienie błędu i prawdy, nie zostaje wyartykułowane panowanie Chrystusa Króla nad państwami, ani konieczność podporządkowania prawa stanowionego Prawu Bożemu. Zakończenie stanowi modlitwa o pokój i jedność, błogosławieństwa udziela abp Wacław Depo. Teza: jest to naturalistyczna, posoborowa mowa o „wartościach”, która wymazuje królowanie Chrystusa nad państwem i milczy o grzechu, łasce, sądzie i karze.

Grupa pobożnych katolików modlących się w świątyni, wyrażających głęboką wiarę i pokorę, w tradycyjnych strojach, z różańcami w dłoniach
Kurialiści

„Margaretki” jako zasłona dymna: pobożność bez sakramentu, kult człowieka zamiast kultu Boga

Biuro Prasowe KEP zapowiada X Ogólnopolską Pielgrzymkę Apostolatu Margaretka do Krakowa (11 października), z konferencjami ks. Bogusława Nagla i ks. Sławomira Kostrzewy, procesją różańcową od sanktuarium „św. Jana Pawła II” do sanktuarium „Bożego Miłosierdzia”, kulminacją ma być „Eucharystia” pod przewodnictwem kard. Stanisława Dziwisza oraz „Godzina Miłosierdzia”. Ruch „Margaretka” – siedem osób modlących się za jednego księdza – ma być dziękczynieniem za kapłaństwo i pomocą „księżom”. Odsłania się jednak naturalistyczna redukcja: kapłaństwo pojmowane socjologicznie, „Eucharystia” sprawowana w rycie posoborowym, retoryka sentymentalna bez obiektywnego porządku łaski i bez odniesienia do niezmiennej doktryny o ofierze Mszy. To nie wsparcie dla kapłaństwa, lecz pobożnościowa fasada legitymizująca posoborowy system, w którym ofiara Mszy została rozpuszczona w zgromadzeniu i „kapłan” sprowadzony do funkcjonariusza wspólnoty.

Rewersywny obraz katolickiego wnętrza kościoła z ołtarzem, krzyżem i świętymi, ukazujący głęboki szacunek i tradycyjną pobożność
Kurialiści

Kult struktur i sentymentu: „Margaretki” jako substytut kapłaństwa ofiary

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski zapowiada X Ogólnopolską Pielgrzymkę Apostolatu Margaretka do Krakowa (11 października), obejętą patronatem honorowym przewodniczącego KEP Tadeusza Wojdy. Program przewiduje konferencje ks. Bogusława Nagla i ks. Sławomira Kostrzewy, nabożeństwo ku czci Jana Pawła II, procesję różańcową między Sanktuarium św. Jana Pawła II a Łagiewnikami, „Eucharystię” pod przewodnictwem kard. Stanisława Dziwisza oraz „Godzinę Miłosierdzia”. Apostolat przedstawiony jest jako największe na świecie spotkanie osób modlących się „za kapłanów”, mające formułę siedmiu osób modlących się za konkretnego „księdza” w poszczególne dni tygodnia. Zakończenie przekazu brzmi jak marketing ruchu, a nie troska o doktrynę i świętość kapłaństwa. Oto kolejny przykład, jak pastoralny sentymentalizm maskuje doktrynalne rozprucie sakramentu kapłaństwa i redukcję Mszy do zgromadzeniowej funkcji socjalnej.

Młoda osoba modląca się przed krucyfiksem w tradycyjnej katolickiej świątyni, scena pełna szacunku i skupienia, podkreślająca głębię wiary i refleksji religijnej.
Posoborowie

Jubileusz Młodzieży jako wehikuł modernistycznej mistyki serca i promocji kultu człowieka

Portal Konferencji Episkopatu Polski relacjonuje wystąpienie Leona XIV kończące Jubileusz Młodzieży: akcenty o „słuchaniu serca”, rzekomej „kruchości” jako części cudu stworzenia, pochwała niespokojnego pragnienia, odwołania do św. Augustyna, wezwania do „wzniosłości”, a na koniec zaproszenie na ŚDM w Seulu (3–8 sierpnia 2027). Modernistyczna retoryka „pragnień” i „poszukiwań” przykrywa brak jasnej nauki o łasce uświęcającej, grzechu śmiertelnym, konieczności nawrócenia, prawdziwym kulcie Boga i jedynym zbawczym panowaniu Chrystusa Króla – i to jest istota problemu.

Młody ksiądz w tradycyjnych szatach trzymający świecę na ołtarzu w kościele, w delikatnym świetle, symbolizujący wiarę i pobożność w tradycyjnym katolickim otoczeniu.
Kurialiści

Jubileusz Młodych jako manifest naturalistycznej religii humanistycznej

Biuro Prasowe KEP relacjonuje zbiorowe podziękowania posoborowych „biskupów” za Jubileusz Młodych 2025 w Rzymie. W nagraniu dziękują „Panu Bogu”, młodzieży, „duszpasterzom”, wolontariuszom i organizatorom; powtarzają liczby uczestników (ponad milion, w tym ok. 20 tys. z Polski), wychwalają „Casa Polonia”, zapowiadają Seul. Wyróżniono słowa „papieża” Leona XIV o pragnieniach młodych jako „stołku” ułatwiającym „wyjrzeć przez okno spotkania z Bogiem”. Całość utrzymana jest w tonie PR-owego triumfalizmu bez jednej wzmianki o grzechu, nawróceniu, potrzebie stanu łaski i panowaniu Chrystusa Króla; to wprost promocja naturalistycznej religii emocji, której ołtarzem jest „doświadczenie wspólnoty” zamiast Ofiary.

Szczegółowa, pełna szacunku scena katolicka z kapłanami, krzyżem i polską flagą podczas patriotycznego nabożeństwa na zewnątrz, ukazująca wiarę i patriotyzm w duchu tradycji katolickiej.
Kurialiści

Patriotyczny spektakl bez Chrystusa: rocznica Powstania w Rzymie jako liturgia państwa

Portal KEP informuje, że polscy uczestnicy Jubileuszu Młodzieży w Rzymie upamiętnią 81. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego w Casa Polonia przez minutę ciszy, śpiew pieśni patriotycznych, a wieczorem przez katechezę, „Mszę św.” pod przewodnictwem Stanisława Dziwisza i koncert „uwielbieniowy”. Centralnym akcentem ma być udział harcerzy i transmisja online. Cytowany jest „ks.” Tomasz Koprianiuk, który zapowiada modlitwę i refleksję połączone z hołdem dla powstańców:

„W rocznicę wybuchu powstania warszawskiego połączymy się wraz z młodymi ludźmi w modlitwie i refleksji, aby uczcić pamięć bohaterów walczącej stolicy… Pod przewodnictwem polskich harcerzy upamiętnimy Godzinę ‘W’… Do udziału w wydarzeniu zapraszamy poprzez transmisję online”.

Wszystko to ma się odbyć w ramach programu Jubileuszu Młodzieży, zwieńczonego przez „Mszę” i koncert „uwielbienia”. Oto narracja: patriotyzm, wspólnota, emocje — bez dogmatu, bez łaski, bez prymatu Chrystusa Króla nad narodami. Konkluzja jest bolesna i jednoznaczna: zamiast katolickiego kultu — liturgia państwa i sentymentalny świecki rytuał, zwieńczony posoborową profanacją „Mszy”.

Reverentna scena katolicka w tradycyjnej polskiej świątyni, z ołtarzem, kapłanami i świecami, oddająca atmosferę głębokiej wiary i kultu Chrystusa Króla
Kurialiści

Polskość bez Chrystusa Króla: misja w Bremie jako model asymilacji do posoborowej bylejakości

Portal katholisch.de przedstawia historię i bieżącą działalność Polskiej Misji „Katolickiej” w Bremie: liturgie w języku polskim, kultywowanie „tradycji”, zaangażowanie rodzin, „szkołę sobotnią” oraz harmoniczną współpracę z niemiecką parafią terytorialną. Akcent pada na integrację kulturową, dwujęzyczne obchody i „poczucie wspólnoty z lokalnym Kościołem”. Zasadniczy przekaz: język, zwyczaj i partycypacja instytucjonalna równa się żywa wiara. Oskarżenie jest oczywiste: ta narracja pomija nadprzyrodzoność, redukując religię do etno-kulturalnego klubu i posoborowej socjologii.

Tradycyjny katolicki altar z kapłanem, Eucharystią i krzyżem, symbolizujący głęboką wiarę i pobożność, odpowiedni dla katolickiego bloga.
Posoborowie

Neokatechumenalny marketing „powołań”: liczby bez łaski, emocje bez dogmatu

Portal Opoka informuje o spotkaniu Drogi Neokatechumenalnej na rzymskim Tor Vergata, zamykającym tzw. Jubileusz Młodzieży, na którym według prowadzących 5 tys. młodych mężczyzn wyraziło gotowość do wstąpienia do seminariów „Redemptoris Mater”, a 5 tys. kobiet – do zakonów. Wydarzenie prowadził Baldassare Reina, „wikariusz Rzymu”, z udziałem 26 „biskupów” i 100 „księży” formowanych w seminariach Drogi; katechezy głosili Kiko Argüello, Maria Ascensión Romero i o. Mario Pezzi. Artykuł eksponuje hasła o „wolności krzyża”, potrzebie subiektywnego „przyjęcia Ducha Świętego” i emocjonalnym wezwaniu do „odpowiedzi miłości”. Na scenę wprowadzono ikonę oraz wizerunek Carmen Hernández i wezwano do publicznych deklaracji „powołania”. Pointą jest triumfalna narracja o rekordowych „zgłoszeniach”, bez choćby minimalnej doktrynalnej precyzji, bez pytania o ważność święceń, naturę kapłaństwa i obiektywne warunki łaski uświęcającej. To nie świadectwo żywotności Kościoła, lecz posoborowa iluzja wzrostu – ruch mas i haseł przy równoczesnej dezercji od katolickiej wiary i sakramentalnej rzeczywistości.

Reverentna katolicka scena na zewnątrz, z duchownymi i wiernymi w tradycyjnych szatach, przed majestatyczną bazyliką, ukazująca wiarę i jedność w Kościele.
Posoborowie

Neokatechumenalny „jubileusz nadziei”: pseudocharyzmat nad przepaścią modernizmu

Cytowany artykuł relacjonuje masowe spotkanie Drogi Neokatechumenalnej na Tor Vergata w Rzymie, prowadzone przez kard. Baldassare Reinę, z udziałem Kiko Argüello, Mario Pezziego i Marii Ascensión Romero. Akcenty: „jubileusz nadziei”, wezwania powołaniowe, kult „przylgnięcia do Piotra” rozumianego jako przylgnięcie do „papieża” Leona XIV, retoryka kryzysu kultury i samotności młodych, a także teza o „odnowieniu chrztu” w ramach Drogi i „ukrzyżowanym ‘ja’” jako metodzie wewnętrznej przemiany. Całość osłania brand posoborowego „Kościoła” i strukturalnie cementuje modernistyczny projekt: liturgię wspólnotową zamiast Ofiary, subiektywizm doświadczenia zamiast dogmatu, „nadzieję” socjologiczną zamiast łaski uświęcającej. Konkluzja: to nie jest katolicka odnowa, lecz pomnażanie zamętu — z sakralizacją posłuszeństwa wobec uzurpatorskiej władzy i z fałszywą soteriologią „odnowy chrztu” w ruchu prywatnym.

Biskup w tradycyjnych szatach katolickich modli się przy łóżku młodego pacjenta w szpitalu, symbolizując wiarę i troskę Kościoła.
Posoborowie

Humanitarny spektakl na oddziale onkologicznym. Gdzie jest dogmat, gdzie Kościół?

Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej informuje o wieczornej wizycie „papieża” Leona XIV w szpitalu Bambino Gesù, gdzie przebywa w stanie krytycznym piętnastoletni Ignacio Gonzálvez z Murcji, uczestnik Jubileuszu Młodzieży. Relacjonowane są słowa „papieża” skierowane do rodziny: „Jesteśmy stworzeni dla Nieba”, wezwanie do modlitwy, zapewnienia o empatii i błogosławieństwo dla pacjentów i personelu. Cytowany jest ojciec chłopca, który mówi, iż usłyszeli od „papieża” o woli Bożej i życiu wiecznym. Całość ujęta jest w tonie reportersko-sentymentalnym, z naciskiem na wzruszenie, empatię i wspólnotową modlitwę „jubileuszową”. Jednocześnie milczy się o sakramentach, o konieczności łaski uświęcającej, o pokucie, o realnych warunkach zbawienia i o dogmatycznych fundamentach nadziei chrześcijańskiej. To milczenie jest oskarżeniem zasadniczym.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.