Chrześcijański aktywizm bez Chrystusa Króla: rozbiór iluzji „kultury życia” w posoborowym wydaniu
Portal Catholic News Agency (1 listopada 2025) relacjonuje przebieg tzw. A-Cross America Relay zorg…
Portal Vatican News informuje o uroczystości poświęcenia odbudowanej bazyliki św. Benedykta w Nursji, zniszczonej podczas trzęsienia ziemi w 2016 roku. W przesłaniu odczytanym przez „kardynała” Pietro Parolina, uzurpator zwany Leonem XIV nazwał rekonstrukcję „widocznym znakiem wymagającej drogi religijnego odrodzenia” wspólnoty diecezjalnej. „Papież” wyraził „żywe uznanie” dla instytucji państwowych i prywatnych darczyńców zaangażowanych w projekt, życząc by wydarzenie „ożywiło wiarę ludu chrześcijańskiego”. Całość wieńczyła informacja o udzieleniu „apostolskiego błogosławieństwa”.
Portal Stowarzyszenia im. Ludwiga van Beethovena informuje o śmierci Elżbiety Pendereckiej, przedstawiając ją jako „mecenasa kultury” i „organizatorkę festiwali”. W nekrologu wychwala się jej domniemane zasługi dla „rozpowszechniania kultury polskiej”, całkowicie pomijając kwestię zgodności tych działań z regnum socialne Christi – społecznym panowaniem Chrystusa Króla.
Portal „Więź” (1 listopada 2025) relacjonuje obchody 60-lecia ogłoszenia soborowej konstytucji „Nostra aetate”, określając dokument jako przełom w „promowaniu braterstwa między ludźmi”. Redaktor naczelny Bartosz Bartosik cytuje wpis internetowego „influencera chrześcijańskiego”, który porównał bałwochwalczą celebrację przedstawicieli różnych religii w Watykanie do „ludobójstwa w Strefie Gazy”. Autor artykułu potępia tę wypowiedź jako przejaw „tchórzostwa” i „dezercji z chrześcijaństwa”, gloryfikując jednocześnie modernistyczne dokonania posoborowego antykościoła.
Portal Catholic News Agency (1 listopada 2025) przedstawia etapy współczesnego procesu kanonizacyjnego w strukturach posoborowych, od lokalnych początków do obecnej trójetapowej procedury. Artykuł podkreśla rolę „papieża” Leona XIV w „kanonizacjach” z września 2025, wymieniając „św.” Carlo Acutisa i „św.” Pier Giorgio Frassatiego.
Portal Opoka (1 listopada 2025) relacjonuje 79. rocznicę święceń kapłańskich Karola Wojtyły, określając go jako „św. Jana Pawła II”. Artykuł opisuje przebieg święceń w 1946 r. w kaplicy abp. Adama Stefana Sapiehy oraz prymicyjne Msze w krypcie św. Leonarda na Wawelu. Podkreśla symbolikę uroczystości Wszystkich Świętych jako „dnia powołania ku świętości”, przytaczając późniejsze wypowiedzi Wojtyły o „powszechnym powołaniu do świętości”. Tekst całkowicie pomija dogmatyczny kontekst kapłaństwa według niezmiennej doktryny katolickiej, zastępując go emocjonalnym kultem osoby.
Portal ekumeniczny relacjonuje, że „papież” Leon XIV ogłosił Johna Henry’ego Newmana „doktorem Kościoła”, włączając go do grona takich postaci jak św. Augustyn czy św. Tomasz z Akwinu. Artykuł wychwala anglikańskiego konwertytę jako „przewodnika wiary dla naszych czasów”, podkreślając jego rzekomy „wkład w teologię sumienia i rozwoju doktryny”.
Portal KUL (1 listopada 2025) upamiętnia 79. rocznicę święceń kapłańskich Karola Wojtyły, przedstawiając jego życie jako wzór „świętości” i ofiarnej służby. Relacja koncentruje się na emocjonalnych wspomnieniach z prywatnej kaplicy kardynała Sapiehy, późniejszych mszach prymicyjnych oraz rzekomym „głębokim wymiarze” powołania kapłańskiego Wojtyły. Pomija się przy tym całkowicie heretyckie nauczanie i apostazję doktrynalną „papieża” Jana Pawła II.
Portal eKAI (1 listopada 2025) prezentuje wywiad z „ks.” Bogusławem Turkiem CSMA, „podsekretarzem” tzw. „Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych”, dotyczący uroczystości Wszystkich Świętych. Artykuł propaguje egalitarne pojmowanie świętości, relatywizuje warunki zbawienia oraz promuje wątpliwe praktyki duszpasterskie typowe dla posoborowej apostazji.
Portal eKAI (23 stycznia 2018) relacjonuje z dumą współfinansowanie przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego prac dokumentacyjnych w cerkwi św. Borysa i Gleba w Grodnie – schizmatyckim przybytku, który nigdy nie był częścią Mistycznego Ciała Chrystusa. Czytamy o „przywróceniu do kultu” w 1991 roku tejże pseudosakralnej budowli, która od 1853 roku pełniła funkcję świecką, zaś obecnie staje się przedmiotem polsko-białoruskiej współpracy pod patronatem konsulatu RP i miejscowej „parafii prawosławnej”.
