Portal eKAI (30 października 2025) relacjonuje konferencję zorganizowaną przez archidiecezję warszawską i Akademię Katolicką w Warszawie z okazji 60. rocznicy deklaracji „Nostra aetate”. W wydarzeniu uczestniczył „biskup pomocniczy” Piotr Jarecki oraz prelegenci omawiający dialog z hinduizmem, buddyzmem, islamem i judaizmem. Ks. prof. Andrzej Tulej przedstawił genezę dokumentu, podkreślając rolę „papieża” Jana XXIII w usunięciu modlitwy za „wiarołomnych Żydów” z liturgii Wielkiego Piątku. Prof. Maria Krzysztof Byrski zestawiała teksty bramińskie z Biblią, „ks. prof.” Leonard Fic mówił o podobieństwach buddyzmu i chrześcijaństwa, zaś rabin Icchak Rapoport dowodził, że „Nostra aetate” realizuje żydowską koncepcję zbawienia przez Słowo. Podsumowujący referat „ks. dr” Andrzej Persidok wskazał na encyklikę „Evangelium gaudium” jako kontynuację dialogicznego ducha soboru.
Zdrada fundamentów wiary pod pozorem „rozeznania czasów”
„Biskup pomocniczy” Jarecki otwarcie głosi herezję, twierdząc, że „Nostra aetate” było owocem „rozeznania znaków czasu” – konceptu obcego Tradycji, służącego relatywizacji dogmatów. Jego opowieść o nawróconej buddystce to klasyczny przykład synkretyzmu potępionego przez św. Piusa X w encyklice Pascendi Dominici gregis:
„Moderniści mieszają ze sobą wszystkie religie, jakby Bóg był wspólnym ojcem wszystkich ludzi niezależnie od wyznawanej wiary”
. Tymczasem Quas Primas Piusa XI stanowczo stwierdza: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi – lecz w rzeczy samej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”, nakazując podporządkowanie państw prawu Bożemu.
Operacja fałszowania liturgii i doktryny
Przywołana przez „ks. Tuleja” likwidacja modlitwy za Żydów w Wielki Piątek (1962) ujawnia metodę modernistów: niszczenie sakralnej liturgii pod pretekstem „dialogu”. To jawne pogwałcenie kanonu 13 Soboru Trydenckiego, który pod karą ekskomuniki zabrania zmieniania „odwiecznego zwyczaju aprobowanego przez świętych Ojców”. Tymczasem Syllabus Errorum Piusa IX w punkcie 17 stanowczo potępia tezę, jakoby „dobrą nadzieję należy żywić co do wiecznego zbawienia wszystkich tych, którzy w ogóle nie przebywają w prawdziwym Kościele Chrystusa”.
Bałwochwalczy synkretyzm jako cel dialogu
Wystąpienie prof. Byrskiej porównującej Wedy z Pismem Świętym to klasyczny przykład „pomieszania porządków” zakazanego w Lamentabili sane exitu (1907):
„Moderniści stawiają na równym poziomie prawdy objawione z wymysłami ludzkimi, podważając nadprzyrodzony charakter Objawienia”
. Równie absurdalne są rewelacje „ks. Fica” o „wielkości buddyzmu” – religii negującej istnienie Boga, duszy i zbawienia. Quas Primas o takich systemach mówi wprost: „Nie przez co innego szczęśliwe państwo – a przez co innego człowiek, państwo bowiem nie jest czym innym, jak zgodnym zrzeszeniem ludzi” – podkreślając, że szczęście płynie wyłącznie z poddania się Chrystusowi Królowi.
Judaisierung Kościoła pod płaszczykiem pojednania
Szczytem bluźnierstwa było wystąpienie rabina Rapoporta, który ośmielił się reinterpretować „Nostra aetate” przez pryzmat żydowskiej teologii czasu i Tory. Tymczasem już papież Benedyta XIV w bulli Postremo mense (1747) zakazał jakichkolwiek form synkretyzmu z judaizmem, przypominając słowa św. Pawła:
„Wy jesteście synami proroctwa i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami”
(Dz 3:25). Zaś św. Pius X w Lamentabili potępił tezę, jakoby „Kościół mógł przestać być nieomylnym depozytariuszem objawienia” (propozycja 22).
Ewolucja apostazji: od „Nostra aetate” do „Evangelii gaudium”
Końcowy referat „ks. Persidoka” odsłania prawdziwy cel całej operacji: stopniowe zastąpienie misji ewangelizacyjnej religijnym relatywizmem. Wspomniana przezeń „Redemptoris missio” Jana Pawła II to dokument jawnie sprzeczny z dogmatem Extra Ecclesiam nulla salus, zaś cytowanie „Evangelii gaudium” Bergoglia ukazuje logikę rewolucji: od uznania „ziaren prawdy” w innych religiach („Nostra aetate”) po pełną afirmację ich „duchowych darów” („Evangelii gaudium”). Tymczasem Leon XIII w Satis cognitum ostrzegał: „Ktokolwiek odstępuje choćby w najmniejszym stopniu od prawdy, ten odstępuje od nakazu Bożego”.
Za artykułem:
30 października 2025 | 06:00W Warszawie uczczono 60. rocznicę ogłoszenia soborowej deklaracji „Nostra aetate”W 60. rocznicę ogłoszenia przez Sobór Watykański II deklaracji o stosunku Kościoła do relig… (ekai.pl)
Data artykułu: 31.10.2025
