Katolicki biskup w tradycyjnych szatach kapłańskich stoi przed ozdobnym ołtarzem, trzymając zamkniętą książkę, symbolizując brak boskiego fundamentu w nowoczesnych umowach międzynarodowych.

Międzynarodowa ugoda strategiczna jako przejaw naturalistycznej polityki siły

Podziel się tym:

Portal Gość Niedzielny (31 października 2025) informuje o podpisaniu przez ministrów obrony Indii Rajnatha Singha i USA Pete’a Hegsetha 10-letniej ramowej umowy obronnej w Kuala Lumpur. Porozumienie określone jako „kamień węgielny stabilności regionalnej” ma obejmować współpracę technologiczną, wymianę informacji wywiadowczych oraz koordynację działań w regionie Indo-Pacyfiku. Artykuł odnotowuje jednocześnie napięcia dyplomatyczne wynikające z indyjskiego importu rosyjskiej ropy naftowej, pomimo amerykańskich sankcji.


Fałszywa koncepcja pokoju bez boskiego fundamentu

„Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym” (Pius XI, Quas Primas) – oto jedyna gwarancja trwałego ładu międzynarodowego, którą komentowany tekst systematycznie ignoruje. Deklaracje o „strategicznym zestrojeniu opartym na wspólnych interesach” odsłaniają czysto naturalistyczne pojmowanie stosunków międzynarodowych, gdzie absolutny prymat prawa Bożego zostaje zastąpiony relatywizmem geopolitycznych kalkulacji. Pius IX w Syllabusie potępił jako zgubny błąd twierdzenie, że „stosunki międzynarodowe mogą być regulowane bez odniesienia do moralności objawionej” (Syllabus, pkt 56-57).

Sojusz z prześladowcami Kościoła

„Nasze więzi w zakresie obronności nigdy nie były silniejsze” – ocenił szef Pentagonu.

Amerykański entuzjazm dla militarnej współpracy z Indiami stanowi zdradę katolickich zasad. Kraj, gdzie w latach 2021-2023 odnotowano 598 udokumentowanych przypadków prześladowań chrześcijan (Open Doors World Watch List), otrzymuje wsparcie od narodu deklarującego historyczne przywiązanie do wartości chrześcijańskich. Św. Pius X w Liście Apostolskim Editae saepe przypominał: „Władcy chrześcijańscy winni wystrzegać się przymierzy z wrogami Krzyża”. Tymczasem współpraca obejmuje m.in. transfer zaawansowanych technologii do państwa, którego ustawodawstwo ośmiu stanów penalizuje nawrócenia na chrześcijaństwo.

Materialistyczne podstawy „strategicznego partnerstwa”

Wzajemne pretensje ograniczają się wyłącznie do sfery gospodarczej („dodatkowe cła na import z Indii”) – co dowodzi, iż rzekome „wzajemne zaufanie” jest li tylko fasadową retoryką. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:

  • Moralnej ocenie indyjskiego wsparcia dla rosyjskiego przemysłu zbrojeniowego poprzez zakupy ropy
  • Systematycznym łamaniu wolności religijnej przez reżim w Delhi
  • Amerykańskiej współpracy z państwem praktykującym masowe aborcje dziewczynek (112 mln „brakujących kobiet” według ONZ)

Kardynał Alfredo Ottaviani w traktacie De institutione civili podkreślał: „Chrześcijańskie narody nie mogą utrzymywać stosunków dyplomatycznych z tyranami prześladującymi prawdziwą religię”.

Religijny synkretyzm jako podstawa współpracy

Ceremonia podpisania w stolicy Malezji – kraju oficjalnie islamskim – z udziałem hinduskiego ministra Singha i ewangelickiego sekretarza Hegsetha stanowi wymowną ilustrację ekumenicznego koszmaru potępionego w Mortalium Animos Piusa XI. Dokument ten jednoznacznie zakazuje katolikom uczestnictwa w międzywyznaniowych inicjatywach, które „równając fałsz z prawdą” prowadzą do religijnego indyferentyzmu.

Milczenie wobec rosyjskiego barbarzyństwa

Artykuł ogranicza krytykę indyjsko-rosyjskiej współpracy do sfery gospodarczej, całkowicie pomijając:

  • Wsparcie Indii dla Rosji w ONZ (5 głosowań przeciwko rezolucjom potępiającym agresję na Ukrainę)
  • Dostawy indyjskich komponentów do rosyjskiego przemysłu zbrojeniowego
  • Moralną odpowiedzialność za zbrodnie wojenne wspieranego reżimu

Leon XIII w Humanum Genus potępił wszelkie sojusze oparte na zasadzie „cel uświęca środki”, zaś Pius XII w przemówieniu z 1956 r. nazwał neutralność wobec zła współudziałem w zbrodni.

Technokratyczna utopia nowego ładu

„Mapa drogowa dla głębszej i jeszcze bardziej znaczącej współpracy”

Technokratyczny język porozumienia („budowanie zdolności obronnych”, „wspólne inicjatywy”) odsłania modernistyczną wizję ładu międzynarodowego, gdzie:

  • Absolutyzm moralny zastępuje się efektywnością operacyjną
  • Wojnę wyzuto z kontekstu etycznego (ius ad bellum, ius in bello)
  • Współpraca militarna odbywa się bez odniesienia do cywilizacyjnej misji chrześcijaństwa

Św. Augustyn w De Civitate Dei przypomina: „Pokój bez sprawiedliwości to tylko zorganizowane rozbójnictwo” (IV,4).


Za artykułem:
USA i Indie podpisały 10-letnią ramową umowę obronną
  (gosc.pl)
Data artykułu: 31.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: gosc.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.