Poważny ksiądz w tradycyjnych ornatach ostrzega przed niebezpiecznymi synkretyzmami Halloween w kościele

Neo-Kościół propaguje niebezpieczne synkretyzmy na Halloween: krytyka „egzorcysty” Cruz

Podziel się tym:

Portal LifeSiteNews (31 października 2025) relacjonuje wypowiedzi „ks.” Roberta Joela Cruza, rzekomego egzorcysty szkolonego przez „o.” Gabriele Amortha. „Duchowny” ostrzega przed przebieraniem się za diabła podczas Halloween, twierdząc, że może to prowadzić do opętania, podczas gdy stroje świętych mają być „bezpieczną” alternatywą. Artykuł pomija całkowicie pogańskie korzenie Halloween oraz milczy o obowiązku całkowitego odrzucenia praktyk synkretycznych przez katolików.


Naturalistyczne redukcje w ocenie zła

„Ks.” Cruz stwierdza: „Możliwe jest opętanie przez samo założenie kostiumu z rogami”, co stanowi przejaw mechanistycznego pojmowania działania szatana, oderwanego od tradycyjnej teologii grzechu. Kościół zawsze nauczał, że opętanie wymaga dobrowolnego otwarcia się na zło (consensus voluntarius), a nie automatycznego „efektu” zewnętrznego gestu. Jak przypomina św. Tomasz z Akwinu: „Diabolus non potest cogere voluntatem” (diabeł nie może zmusić woli – Summa Theologiae I, q. 114, a. 2).

„Can people be possessed through that? Yes”

To zdanie demaskuje sekularyzowane pojmowanie egzorcyzmów, redukujące walkę duchową do technik „neutralizujących” zewnętrzne symbole. Brakuje tu fundamentalnego nauczania Piusa XI z encykliki Quas Primas: „Cały rodzaj ludzki poddany jest władzy Chrystusa Króla”, wobec czego prawdziwą ochroną jest życie w stanie łaski uświęcającej, a nie magiczne unikanie kostiumów.

Kult „świętych” posoborowych jako forma relatywizmu

Wspieranie przebierania się za „świętych” przy jednoczesnej akceptacji Halloween to jawna schizofrenia doktrynalna. „Ks.” Cruz wymienia „o. Pio” jako rzekomego postrachu demonów, pomijając fakt, iż:

  • Postawa stygmatyka była kwestionowana przez Święte Oficjum za Piusa XII (dekret z 1960 r.),
  • Jego „kanonizacja” w 2002 r. przez antypapieża Jana Pawła II jest nieważna z uwagi na heretyckie poglądy „kanonizatora”,
  • Cały kult „o. Pio” służy legitymizacji posoborowego zniekształcenia pojęcia świętości.

Demonologia jako widowisko

Opowieści o lewitacjach kubków i metamorfozach w byki („the husband’s coffee mug levitated”) przypominają więcej scenariusze filmów grozy niż poważną refleksję teologiczną. Tradycyjna demonologia, jak w Rytuale Rzymskim z 1614 r., skupia się na dyskrecji i roztropności, nie zaś na sensacyjnych „dowodach” mających szokować niewyrobionych słuchaczy. Cytowanie „Baala” bez wskazania na potęgę Imienia Jezus (Dz 3, 6) to kolejny przejaw teologicznej powierzchowności.

Kompromisy z duchem świata

Stwierdzenie, że „nie ma nic złego w jedzeniu cukierków” podczas Halloween, ukazuje całkowitą ignorancję wobec zasady ex opere operato. Uczestnictwo w praktykach o pogańskiej proweniencji (nawet w „udosobnionym” elemencie) stanowi współudział w bałwochwalstwie. Jak nauczał Pius IX w Syllabusie błędów (1864): „Nie można pochwalać tolerancji kultów lub wolności religijnej” (punkty 15-18).

„Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów” jako narzędzie deformacji

Chwalenie filmu „Triumph Over Evil” jako „jedynego zatwierdzonego przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów” to czysty modernizm. Prawowity Kościół nigdy nie potrzebował „stowarzyszeń” legitymizujących swoje praktyki – autorytet płynął z mandatu apostolskiego. Współpraca „ks.” Cruza z producentami filmu przypomina bardziej działania showmana niż kapłana strzegącego arcana fidei (tajemnic wiary).

Milczenie o prawdziwych remedium

Najcięższym zarzutem wobec artykułu jest całkowite pominięcie konieczności życia sakramentalnego w Kościele katolickim. Wspomnienie o „spowiedzi i Eucharystii” jest mgliste, gdyż:

  • „Msze” posoborowe są nieważne z uwagi na heretycką anaforę (Usta Preclarissima, 1970),
  • Większość „duchownych” nie posiada ważnych święceń (zmiana obrzędu w 1968 r.),
  • Sakrament pokuty wymaga ważnego szafarza – czego struktury posoborowe nie zapewniają.

Jak podkreśla dekret Świętego Oficjum Lamentabili sane exitu (1907): „Prawda się nie zmienia wraz z człowiekiem” (punkt 58). Tymczasem cała narracja „ks.” Cruza służy utrwaleniu modernistycznej wizji walki duchowej, gdzie efekty specjalne zastępują teologię Krzyża.


Za artykułem:
‘Glorifying’ the demonic during Halloween could lead to possession, exorcist warns
  (lifesitenews.com)
Data artykułu: 31.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: lifesitenews.com
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.