Portal Gość Niedzielny informuje o 100. rocznicy powstania Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie, podkreślając historyczne aspekty jego powstania: wybór bezimiennych szczątków z Cmentarza Orląt Lwowskich, uroczysty przejazd trumny do stolicy oraz odsłonięcie pomnika w arkadach Pałacu Saskiego 2 listopada 1925 r. Tekst szczegółowo relacjonuje zmiany architektoniczne obiektu – od pierwotnego projektu Stanisława Ostrowskiego po komunistyczną przebudowę z usunięciem przedwojennych tablic i dodaniem „pól bitewnych z faszyzmem”. Wspomniano również o współczesnych ceremoniach z udziałem władz i Batalionu Reprezentacyjnego WP. Artykuł pomija całkowicie nadprzyrodzony wymiar poświęcenia życia za ojczyznę, redukując historię do świeckiego rytuału państwowego.
Ofiara bez przebłagania: milczenie o duszy żołnierza
Relacja portalu koncentruje się wyłącznie na doczesnych aspektach kultu Nieznanego Żołnierza, całkowicie ignorując katolicką doktrynę o modlitwie za zmarłych i ofierze Mszy Świętej jako koniecznej dla ich zbawienia. Jak zauważa Pius XI w encyklice Quas primas:
„nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”
. Brak choćby jednej wzmianki o modlitwach, Mszach żałobnych czy zadośćuczynieniach za dusze poległych – przy jednoczesnym szczegółowym opisie „żalników z ziemią” i militarnych ceremoniałach – dowodzi całkowitej sekularyzacji pamięci.
Pomnik bohaterstwa czy świecki relikwiarz?
Opisana w artykule sakralizacja trumny („sosnowa w cynowej, w dębowej z orłem”), procesji („uroczysty kondukt”) i „wiecznego znicza” stanowi karykaturę katolickiego kultu relikwii. Podczas gdy Kościół czci szczątki świętych jako testimonium victoriae carnis (świadectwo zwycięstwa nad ciałem), tu mamy do czynienia z bałwochwalczym kultem państwa, gdzie „armatnia laweta” zastępuje karawan, a „apel poległych” – Requiem aeternam. Już w 1925 r. pomnik pozbawiono jakiegokolwiek znaku Krzyża, co Pius XI potępił w tej samej encyklice:
„wiara jako przyzwolenie umysłu opiera się ostatecznie na sumie prawdopodobieństw”
.
Komunistyczna profanacja: orzeł bez korony, historia bez Boga
Przebudowa Grobu w 1946 r., wspomniana w tekście jako „wmurowanie tablic z walk z faszyzmem i hitleryzmem”, w rzeczywistości stanowiła akt wojny z katolicką tożsamością narodu. Usunięcie korony z orła (wymienione mimochodem) oraz tablic upamiętniających zwycięstwa sprzed 1939 r. było zgodne z masońską zasadą „Deus necavit Deus” (Bóg zabił Boga). Jak przypomina Syllabus Piusa IX:
„Kościół jest wrogiem postępu nauk przyrodniczych i teologicznych” (punkt 57)
. „Odrestaurowany” pomnik stał się narzędziem sowietyzacji, co potwierdza wizyta papieża Jana Pawła II w 1979 r. – heretyka legitymizującego system.
Wojna z transcendencją: gdzie jest sąd ostateczny?
Najcięższym zarzutem wobec tekstu jest całkowite przemilczenie eschatologicznego wymiaru śmierci. Ani słowa o tym, że Nieznany Żołnierz stoi przed Trybunałem Chrystusa Króla, ani o obowiązku modlitwy za jego duszę. Tymczasem Lamentabili sane exitu potępia:
„Ewangelie w wielu opowiadaniach podawały nie to, co rzeczywiście miało miejsce, ale to, co uważali, że przyniesie większą korzyść odbiorcom” (punkt 14)
. Współczesne „złożenie ziemi z Katynia” (1989 r.) i „tablice z lat 972-1683” (1991 r.) to tylko świecki teatr zastępujący Mszę Świętą – jedyną prawdziwą Ofiarę.
Quo vadis, Polonia? Królestwo czy republika?
Opisane ceremoniały – „żołnierze z Batalionu Reprezentacyjnego”, „składanie wieńców” – są jawnym przejawem kultu człowieka potępionego przez św. Piusa X. Gdy naród oddaje cześć „Nieznanemu” zamiast Christo Regi, staje się narzędziem w rękach masonerii. Grób na Placu Saskim, dawnym terenie loży masońskiej, nieprzypadkowo pozbawiono katolickiej symboliki. Jak głosi Quas primas:
„królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi, tak iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”
. Dopóki Polacy czczą „nieznanego” zamiast Jednorodzonego Syna Bożego, ich bohaterstwo pozostanie niewykupione.
Za artykułem:
100-lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie (gosc.pl)
Data artykułu: 02.11.2025
