Portal Opoka informuje o listopadowym zwyczajowym udostępnianiu XVII-wiecznej krypty w podziemiach Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze. Według relacji, przez sześć wieków chowano tam paulińskich mnichów, a obecnie miejsce to służy jako atrakcja turystyczna i przestrzeń dla posoborowych obrzędów. Kustosz „o.” Waldemar Pastusiak podkreśla, że jest to „miejsce refleksji i modlitwy”, gdzie odprawiane są „msze św.” za zmarłych. Artykuł wymienia nazwiska pochowanych tam „paulinów”, w tym „o. Alojzego Wrzalika” – rzekomego obrońcy „Prymasa Wyszyńskiego” oraz „o. Piusa Przeździeckiego” usuwanego przez carat. Wspomniano też o relikwiach „św. Faustyny Kowalskiej” i „bł. ks. Popiełuszki”. Tekst kończy się informacją o posoborowych nabożeństwach za zmarłych.
Redukcja rzeczywistości nadprzyrodzonej do turystycznej ciekawości
Komunikat sanktuarium całkowicie pomija nadprzyrodzony wymiar modlitwy za dusze czyśćcowe, sprowadzając święte miejsce wiecznego spoczynku zakonników do atrakcji sezonowej „dostępnej od Wszystkich Świętych do końca listopada”. Taka perspektywa jest typowa dla naturalistycznej mentalności posoborowia, które – jak nauczał Pius X w Lamentabili – „skupia się na rzeczach doczesnych, pomijając cele ostateczne”.
„Krypta to szczególne miejsce refleksji i modlitwy” – twierdzi „o.” Pastusiak, lecz w całym tekście brak choćby jednego przypomnienia katolickiej doktryny o czyśćcu, obowiązku modlitwy i ofiary Mszy Świętej za zmarłych.
Milczenie o mysterium iniquitatis (tajemnicy nieprawości) współgra z modernistyczną redukcją wiary do sentymentalnego wspomnienia przodków. Tymczasem Sobór Trydencki w dekrecie o czyśćcu stanowczo przypomina: „Dusze więzione w czyśćcu doznają ulgi dzięki modlitwom wiernych, a przede wszystkim przez Najświętszą Ofiarę Ołtarza” (Sess. XXV).
Fałszywi święci i relikwie wątpliwego pochodzenia
Szczególnie niebezpiecznym przejawem posoborowego synkretyzmu jest wspomnienie w artykule relikwii „św. Faustyny Kowalskiej” – pseudo-mistyczki, której pisma trafiły na Indeks Ksiąg Zakazanych, oraz „bł. ks. Jerzego Popiełuszki” – postaci zaangażowanej w dialog z komunistyczną władzą. Jak podkreślał św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis: „Moderniści usiłują wprowadzić do Kościoła fałszywych świętych, by zatrzeć różnicę między prawdą a błędem” (n. 40).
Wspomniane urny z prochami „paulinów” budzą poważne wątpliwości doktrynalne. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. wyraźnie zabrania kremacji (kan. 1203), uznając ją za praktykę sprzeczną z katolicką wiarą w zmartwychwstanie ciał. Tymczasem tekst bezkrytycznie przyjmuje tę neomodernistyczną innowację.
Nieważność posoborowych „mszy” za zmarłych
Artykuł wspomina o odprawianiu w krypcie „mszy św.” za zmarłych. Należy jednoznacznie stwierdzić, że ryt posoborowy nie jest ważną Ofiarą Mszalną, lecz – jak ujął to abp Marcel Lefebvre – „symulakrem katolickiego kultu”. Bulla św. Piusa V „Quo Primum” potępia wszelkie zmiany w rycie Mszy, które naruszają doktrynę o Ofierze przebłagalnej. Tymczasem Novus Ordo Missae – jak wykazał kard. Alfredo Ottaviani – „w sposób znaczący oddala się od katolickiej teologii Mszy Świętej”.
Komunistyczne kolaboracje „zasłużonych” paulinów
Wychwalanie postaci takich jak „o. Alojzy Wrzalik” czy „o. Kajetan Raczyński” jako „obrońców” podczas komunizmu wymaga krytycznej weryfikacji. Większość hierarchy posoborowej prowadziła politykę ugody z reżimem, co potwierdzają dokumenty IPN. Pius XI w Divini Redemptoris ostrzegał: „Żaden katolik nie może współpracować z komunizmem, który jest z natury swej bezbożny” (n. 58). Tymczasem wymienieni „paulini” aktywnie uczestniczyli w strukturach kontrolowanych przez bezpiekę.
Katolicka doktryna o zmarłych versus posoborowy folklor
Podczas gdy tekst portalu Opoka koncentruje się na historycznych ciekawostkach, Magisterium Kościoła niezmiennie naucza o czterech ostatnich rzeczach człowieka: śmierci, sądzie, niebie lub piekle, i czyśćcu. Papież Benedykt XIV w „De servorum Dei beatificatione” przypomina: „Powinniśmy się modlić za wszystkich zmarłych, ponieważ nie wiemy, kto rzeczywiście jest w stanie łaski u kresu życia”.
Prawdziwy kult zmarłych wyraża się przede wszystkim przez:
- Ofiarowanie Mszy Świętych w rycie trydenckim
- Różaniec i Godziny Kanoniczne w intencji dusz czyśćcowych
- Post i umartwienia ofiarowane za zmarłych
- Odpusty zastosowane za dusze w czyśćcu cierpiące
Tymczasem struktury posoborowe zastąpiły te praktyki „zwiedzaniem krypty” i pozbawionymi sakramentalnej mocy zgromadzeniami. Jak przypomina Quas Primas Piusa XI: „Pokój Chrystusowy może zapanować jedynie w Królestwie Chrystusowym” – nie zaś w przestrzeniach kontrolowanych przez modernistycznych uzurpatorów.
Za artykułem:
Te krypty można zwiedzać tylko teraz. Jakie tajemnic skrywają podziemia Jasnej Góry? (opoka.org.pl)
Data artykułu: 02.11.2025
