Pojednanie bez pokuty: krytyka obchodów rocznicy fałszywego orędzia

Portal Konferencji Episkopatu Polski (7 listopada 2025) zapowiada uroczyste obchody 60. rocznicy wystosowania orędzia biskupów polskich do „biskupów” niemieckich, zaplanowane na 18 listopada we Wrocławiu. W programie znajdują się: konferencja prasowa z udziałem przewodniczących KEP i „Konferencji Episkopatu Niemiec”, uroczystości pod pomnikiem kard. Bolesława Kominka z udziałem przedstawicieli władz Polski i RFN, „Msza Święta” w archikatedrze pod przewodnictwem abp. Tadeusza Wojdy SAC oraz modlitwa ekumeniczna ze śpiewami z Taizé. Organizatorzy zapewniają obsługę medialną przez stację EWTN Polska i zachęcają dziennikarzy do akredytacji.

Teologiczny skandal „pojednania” bez warunków

Przedstawione obchody stanowią klasyczny przykład posoborowej religii człowieka, w której „pojednanie” oderwane zostaje od fundamentalnych zasad życia nadprzyrodzonego. Już sam fakt organizacji wspólnych uroczystości z przedstawicielami narodu, który nie odbył publicznej pokuty za masową eksterminację Polaków (zwłaszcza katolickich kapłanów) i systematyczne niszczenie Kościoła na ziemiach okupowanych, stanowi zdradę pamięci męczeńskiej krwi.

Orędzie z 1965 roku, nazwane w artykule „przesłaniem pojednania”, było w istocie aktem teologicznego samobójstwa. Jak stwierdza Pius XI w encyklice Quas primas: „Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Tymczasem dokument podpisany przez polskich „biskupów”:

• Zredukował pojęcie pojednania do płaszczyzny czysto humanitarnej, pomijając konieczność explicite uznania przez Niemców zbrodni przeciwko katolickiej Polsce jako zbrodni przeciwko samemu Bogu
• Zaakceptował powojenne granice bez wymogu restytucji mienia kościelnego zrabowanego przez protestanckich Prusaków i nazistów
• Legitymizował niemiecki rewizjonizm terytorialny poprzez słynne zdanie „przebaczamy i prosimy o przebaczenie”, stawiające ofiary i katów na tej samej płaszczyźnie moralnej

Kardynał Kominek: pomnik apostazji

„uroczystości pod pomnikiem kard. Bolesława Kominka (Wyspa Piasek, bulwar kard. Stefana Wyszyńskiego, u wejścia na Ostrów Tumski) z udziałem przedstawicieli Kościoła oraz przedstawicieli władz Polski i Republiki Federalnej Niemiec”

Upamiętnienie głównego autora orędzia poprzez odsłonięcie pomnika w 2015 roku stanowiło symboliczne dopełnienie apostazji. Kominek, jako jeden z architektów „soborowego otwarcia”, konsekwentnie pracował nad:

1. Zastąpieniem katolickiego pojęcia conversio (nawrócenia) protestanckim konceptem „dialogu”
2. Demontażem doktryny o extra Ecclesiam nulla salus poprzez promocję ekumenizmu
3. Przygotowaniem gruntu pod późniejsze antykatolickie traktaty z RFN (1970, 1991), gwarantujące niemieckim mordercom bezkarność materialną i moralną

W świetle kanonu 2331 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który nakazuje ekskomunikę latae sententiae dla katolików współpracujących z masonerią, uczestnictwo w uroczystościach pod tym pomnikiem stanowi ciężkie zgorszenie.

Synkretyzm jako liturgia „pojednania”

Planowana „modlitwa ekumeniczna ze śpiewami z Taizé” (kościół pw. NMP na Piasku) to jawny akt apostasia ab fide. Wspólnota Taizé:

• Promuje synkretyzm religijny poprzez „modlitwy” łączące elementy buddyzmu, protestantyzmu i okultyzmu
• Wprowadza herezję „anonimowego chrześcijaństwa” poprzez praktykę „pielgrzymki zaufania przez ziemię”
• Stosuje techniki medytacyjne prowadzące do stanów altered states of consciousness, potępionych przez Święte Oficjum w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907)

Natomiast „Msza Święta” w archikatedrze, sprawowana według posoborowego rytu, będzie pozbawiona charakteru ofiary przebłagalnej (sacrificium propitiatorium), co Pius XII określił jako „znieważenie samej istoty Ofiary Eucharystycznej”. Uczestnictwo w niej stanowi współudział w świętokradztwie.

Polityka jako substytut ewangelizacji

„z udziałem przedstawicieli Kościoła oraz przedstawicieli władz Polski i Republiki Federalnej Niemiec”

Obecność polityków podczas uroczystości religijnych (rzekomych) demaskuje prawdziwy cel całego przedsięwzięcia: legitymizację świeckiej władzy poprzez sakralizację jej działań. Tymczasem już Syllabus błędów Piusa IX potępia w punkcie 55 zasadę rozdziału Kościoła od państwa jako „błąd współczesnego liberalizmu”.

Wystawa „Pojednanie dla Europy” w Muzeum Archidiecezjalnym to kolejne narzędzie indoktrynacji w duchu humani generis inimicus. Jej celem jest:

1. Przedstawienie Unii Europejskiej jako realizacji „Królestwa Bożego na ziemi”
2. Wykreowanie mitu „chrześcijańskich korzeni Europy” przy jednoczesnym milczeniu o masońskiej genezie projektu europejskiego
3. Fałszywa narracja o „pojednanych narodach”, podczas gdy Niemcy konsekwentnie prowadzą politykę rewizji granic i dominacji ekonomicznej

Medialny spektakl zamiast exorcismi

Obsługa medialna wydarzenia przez EWTN Polska stanowi profesjonalizację apostazji. Instytucja ta, choć deklaruje przywiązanie do „tradycji”, w rzeczywistości:

• Promuje fałszywe objawienia (Fatima, Medjugorje)
• Uczestniczy w ekumenicznych przedsięwzięciach
• Systematycznie relatywizuje zasadę Roma locuta, causa finita

Proces akredytacji dziennikarzy („Wejście na powyższe wydarzenia będzie możliwe na podstawie wcześniejszej akredytacji i po okazaniu legitymacji prasowej”) odsłania prawdziwy charakter obchodów: nie są one aktem kultu, lecz eventem medialnym służącym wzmocnieniu pozycji „Kościoła posoborowego” w przestrzeni publicznej.

Wrocławskie obchody 60. rocznicy orędzia to nie tylko historyczne fałszerstwo, ale przede wszystkim akt teologicznej zdrady. Zamiast wezwać Niemców do publicznej pokuty za mordowanie katolickich kapłanów, palenie świątyń i profanacje Najświętszego Sakramentu, organizatorzy proponują „dialog” oparty na relatywizmie doktrynalnym i negacji zasad sprawiedliwości. Jak przypomina Pius XI w Quas primas: „Jeżeliby kiedy ludzie prywatnie i publicznie uznali nad sobą władzę królewską Chrystusa, wówczas spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa, jak należyta wolność, jak porządek i uspokojenie, jak zgoda i pokój”. Bez uznania Chrystusa Króla za jedynego Pana historii wszelkie próby „pojednania” są tylko kolejnym etapem budowy Babilonu.

Za artykułem:
Wrocław: Obsługa medialna obchodów 60. rocznicy wystosowania orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich   (episkopat.pl)
Data artykułu: 07.11.2025

Podziel się tą wiadomością z innymi.