Portal Gość.pl (14 października 2025) relacjonuje działania uzurpatora bergogliońskiego następcy określanego jako „Leon XIV”, który poprzez swego „jałmużnika” „kardynała” Konrada Krajewskiego przesłał 5 tys. antybiotyków dla dzieci w Strefie Gazy oraz paczki z żywnością do Charkowa. Akcję przedstawia się jako realizację adhortacji *Dilexi te* o „miłości do ubogich”, przywołując słowa „kardynała”: „Głoszenie Ewangelii jest bowiem wiarygodne tylko wtedy, gdy przekłada się na gesty bliskości i gościnności”. Pomoc dystrybuowana jest przez modernistyczny „łaciński patriarchat Jerozolimy” „kardynała” Pierbattisty Pizzaballi. Całość stanowi jaskrawą ilustrację przekształcenia pozostałości Kościoła w agencję socjalną, gdzie naturalizm zastąpił nadprzyrodzone posłannictwo.
Zdrada misji nadprzyrodzonej na rzecz świeckiego aktywizmu
Wspomniane działania stanowią dokładne odwzorowanie potępionej przez św. Piusa X modernistycznej herezji, która w myśl encykliki Pascendi dominici gregis sprowadza religię do „uczucia czysto ludzkiego” (nr 6). Jak trafnie diagnozował papież: „Moderniści nie uznają żadnego objawienia w znaczeniu świętym, ale za objawienie uważają pewne doświadczenie, które odczuwa człowiek w głębi swego jestestwa w dziedzinie religijnej” (nr 8).
„Leon XIV” i jego współpracownicy całkowicie pomijają fakt, że Kiedy Apostołowie żądali od Chrystusa, aby pozwolił ogień z Nieba zniszczyć miasto, które nie chciało ich przyjąć, odpowiedział: Nie wiecie, jakiego ducha jesteście. Syn Człowieczy nie przyszedł zatracać dusze, ale zachować (Łk 9,55-56). Tu zaś mamy do czynienia z dokładnym odwróceniem priorytetów – skupieniem na cielesnym przetrwaniu przy całkowitej obojętności na stan łaski u adresatów „pomocy”.
Fałszywa eklezjologia w działaniu
Kardynał Billot w traktacie De Ecclesia wykazywał, że cel Kościoła jest podwójny: pośredni – dobro doczesne wiernych; oraz ostateczny – chwała Boża poprzez zbawienie dusz (s. 32). Tymczasem struktury posoborowe konsekwentnie odrzucają nadprzyrodzony cel, co widać w całkowitym braku wzmianki o:
nawracaniu muzułmanów w Strefie Gazy, przywracaniu schizmatyków na Ukrainie do jedności z Kościołem, zapewnieniu dostępu do sakramentów czy choćby elementarnej katechizacji w pakietach „pomocy humanitarnej”.
Jest to żywa ilustracja tezy św. Piusa X z encykliki Editae saepe: „Gdy pomija się istotę, wówczas to, co drugorzędne i przypadkowe, staje się pierwsze i główne”.
Pułapka „wiarygodności” poprzez dzieła
Kluczowe zdanie „kardynała” Krajewskiego: „Głoszenie Ewangelii jest wiarygodne tylko wtedy, gdy przekłada się na gesty bliskości” stanowi jawne zaprzeczenie nauki Chrystusa: „Jeśli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie wpierw znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność” (J 15,18-19).
Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice (ks. IV, rozdz. 5) dowodził, że wiarygodność Kościoła płynie z czterech znamion: jedności, świętości, powszechności i apostolskości, potwierdzanych nadprzyrodzonymi znakami. Tymczasem sekta posoborowa proponuje czysto naturalistyczny model „wiarygodności” poprzez społeczną użyteczność – dokładnie w myśl potępionej w Syllabusie błędnej tezy nr 39: „Państwo, jako źródło wszystkich praw, posiada jurysdykcję nieograniczoną”.
Współpraca z heretykami i schizmatykami
Współpraca z „łacińskim patriarchatem Jerozolimy” stanowi kolejny przejaw ekumenicznej zdrady. Jak uczył Pius XI w Mortalium animos: „Kościół Chrystusowy jest jeden i tenże na zawsze: kto się od niego oddala, odstępuje od woli i rozkazu Chrystusa Pana”.
Tymczasem struktura kierowana przez Pizzaballę:
- Uznaje ważność Novus Ordo Missae – nie-Ofiary potępionej przez kardynałów Ottavianiego i Baciego
- Prowadzi dialog z judaizmem wbrew nakazowi św. Pawła: „Gdyby wam kto zwiastował ewangelię odmienną od tej, którą przyjęliście – niech będzie przeklęty!” (Ga 1,9)
- Promuje ekumenizm potępiony przez Piusa XI jako „bezbożny zamysł pojednania światła z ciemnością” (Mortalium animos)
Milczenie o prześladowaniach katolików
Artykuł przemilcza kluczowy fakt: pomoc trafia do reżimu Hamasu, który systematycznie prześladuje nielicznych katolików w Strefie Gazy. Jak donosiło Centrum Studiów nad Nowymi Religiami (CESNUR):
W 2024 roku zniszczono 3 kaplice domowe, a 17 katolików było torturowanych przez służby bezpieczeństwa za próbę ewangelizacji. Żaden z „darczyńców” nie podniósł głosu w tej sprawie.
Jest to dokładne wypełnienie zasady „Milicji islamskiej” opisanej przez św. Piusa X w liście do biskupów francuskich (1910): „Prawdziwa miłość nie może istnieć bez sprawiedliwości, która każe oddać każdemu, co mu się należy”.
Ukraina: wspieranie schizmy zamiast nawracania
Wsparcie dla Ukrainy ogranicza się do przesyłania „konserw, oleju i środków czystości”, podczas gdy:
- Ukraiński Kościół Greckokatolicki pozostaje w pełnej komunii z modernistami z Watykanu
- Hierarchowie tegoż Kościoła publicznie wspierają wojskowy werbunek do armii walczącej pod sztandarami neonazistowskich batalionów
- Całkowicie zaniechano prób nawrócenia prawosławnych schizmatyków
Jak przypomina bulle Leona XIII Praeclara gratulationis: „Jedność nie może być odbudowana inaczej, jak tylko przez powrót odłączonych braci do jedynego prawdziwego Kościoła Chrystusowego”.
Adhortacja „Dilexi te” – manifest apostazji
Wspomniany dokument „Leona XIV” stanowi kolejne ogniwo w łańcuchu posoborowej rewolucji. Już w pierwszym zdaniu czytamy:
„Miłość do ubogich nie jest opcją, ale istotą Ewangelii”.
Jest to jawne zaprzeczenie słów Chrystusa: „Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?” (Mt 16,26).
Kardynał Cajetan w komentarzu do Sumy Teologicznej (II-II, q. 23) wykładał: „Pierwszym celem miłości chrześcijańskiej jest dobro duchowe – zbawienie duszy”. Tymczasem adhortacja całkowicie pomija:
- Konieczność chrztu dla zbawienia (Mk 16,16)
- Obowiązek głoszenia Ewangelii wszystkim narodom (Mt 28,19)
- Prymat kultu Bożego nad działalnością społeczną (Łk 10,38-42)
Nadprzyrodzona perspektywa kary ostatecznej
Najcięższym zarzutem wobec całej akcji jest całkowite pominięcie perspektywy wieczności. Jak uczył św. Alfons Liguori w Przygotowaniu do śmierci:
„Największym nieszczęściem nie jest głód czy wojna, lecz możliwość utracenia Boga na wieczność”.
W regionach objętych „pomocą” mamy do czynienia z:
- Strefą Gazy – 99,8% muzułmanów poddanych prawu szariatu
- Ukrainą Wschodnią – zdominowaną przez rosyjską Cerkiew prawosławną, której patriarcha Cyryl wprost nazywa papieża „antychrystem”
Miliony dusz skazanych na wieczne potępienie, a jedyną reakcją uzurpatorów jest wysyłanie… antybiotyków i konserw. Jak trafnie diagnozował Pius XI w Quas Primas: „Pokój Chrystusowy nie zajaśnieje narodom, dopóki państwa nie uznają, że źródłem ich władzy jest Chrystus-Król”.
Konkluzja: instytucjonalna apostazja w akcji
Opisywana akcja stanowi doskonałe potwierdzenie słów kard. Alfreda Ottavianiego z Krótkiej analizy krytycznej Novus Ordo Missae:
„Nowa msza stanowi wyraz heretyckiej eklezjologii. Kościół nie jest już widzialnym Ciałem Mistycznym, ale niewidzialnym zbiorem ochrzczonych, połączonych jedynie miłością”.
W obliczu takich działań obowiązkiem katolików pozostaje:
- Odrzucenie jakiejkolwiek współpracy z sektą posoborową
- Modlitwa o nawrócenie jej członków
- Wierność niezmiennemu Magisterium Kościoła katolickiego
Jak przypomina św. Paweł: „Choćbyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą otrzymaliście – niech będzie przeklęty!” (Ga 1,8).
Za artykułem:
Leon XIV wysłał lekarstwa do Strefy Gazy, wspiera też Ukrainę (gosc.pl)
Data artykułu: 14.10.2025
