Portal eKAI (27 października 2025) relacjonuje uroczystość w łódzkim seminarium dla starszych kandydatów do święceń, gdzie kardynał Grzegorz Ryś przedstawił modernistyczną wizję formacji kapłańskiej redukującą kapłaństwo do psychospołecznego eksperymentu.
Naturalizacja liturgii: od Ofiary do autoekspresji
Centralnym punktem wystąpienia „kardynała” Rysia była teza, że „liturgia ma stać się życiem”, co stanowi jawne odejście od katolickiej koncepcji liturgii jako actio Christi (czynu Chrystusa). Jak nauczał Pius XII w Mediator Dei: „Liturgia jest przede wszystkim kultem Boskiego Majestatu” (nr 31), podczas gdy posoborowa nowomowa zastępuje teologię Ofiary kalwaryjskiej psychologizującym frazesem o „składaniu siebie w ofierze”.
„Już teraz możecie siebie składać w ofierze, w oparciu o kapłaństwo otrzymane na chrzcie”
To zdanie demaskuje kluczowy błąd: pomieszanie kapłaństwa powszechnego z kapłaństwem hierarchicznym, potępione przez Piusa XII jako „niebezpieczny błąd” (Mediator Dei, nr 84). Redukcja kapłaństwa do „życia” zamiast ex opere operato sakramentalnego działania to kwintesencja protestanckiej herezji.
Kult osobowości vs. obiektywne kryteria
Szczególnie niebezpieczna jest teza, że przy wyborze rektora „zawsze patrzy się na jego życie”. W tradycyjnej formacji seminaryjnej, jak przypomina dekret Optatam totius Soboru Trydenckiego, podstawą były:
- niezłomna wierność Magisterium
- znajomość scholastycznej teologii
- umiejętność formowania w duchu sentire cum Ecclesia
Tymczasem współczesny kult „świadectwa” prowadzi do relatywizacji doktryny na rzzej subiektywnego doświadczenia – co Pius X w Pascendi nazwał „religijnym uczuciem jako najwyższą regułą wiary”.
Synodalny jad w seminariach
Artykuł ujawnia infiltrację posoborowych herezji poprzez wprowadzenie pojęcia „nawrócenia relacyjnego” – neomarksistowskiego konstruktu promowanego przez synod Antychrysta. Jak trafnie zauważył abp Marcel Lefebvre w 1987 r.: „Modernistyczne seminaria produkują kapłanów pozbawionych wiary, gotowych głosić każdą rewolucję”.
Nominalne odwołanie do św. Pawła (Rz 12,1) zostaje wypaczone przez antropocentryczną retorykę: o ile Apostoł nakazuje „ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną”, o tyle „kardynał” Ryś redukuje to do społecznej adaptacji: „czasem trzeba trochę umrzeć z racji na drugiego człowieka”. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Ofierze Mszy Świętej jako źródle kapłańskiej tożsamości
- Niezmiennych prawdach wiary jako fundamencie formacji
- Obowiązku zwalczania błędów współczesności
Struktury apostazji
Fakt zatwierdzania nominacji rektorskich przez Konferencję Episkopatu Polski – ciało całkowicie podległe modernistycznej sekcie – dowodzi, że Seminarium 35+ służy reprodukcji kadr dla antykościoła. Jak ostrzegał św. Robert Bellarmin: „Błądzący pasterz zabija nie tylko siebie, lecz i trzodę” (De Romano Pontifice).
Opisywana „wspólnota” nie ma nic wspólnego z klasycznym modełem seminarium jako „fortecy wiary” (św. Karol Boromeusz). Brak wzmianki o:
- Codziennej Mszy trydenckiej
- Różańcu i medytacji
- Studium Sumy Teologicznej
- Umartwieniach i ćwiczeniach pokutnych
co potwierdza, że mamy do czynienia z ośrodkiem kształtującym funkcjonariuszy synodalnej rewolucji.
Kapłaństwo bez Chrystusa Króla
Całość wystąpienia „kardynała” Rysia to jawna negacja encykliki Quas Primas Piusa XI, która uroczyście ogłaszała: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […] tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. W miejsce Chrystusa Pantokratora wprowadza się tu:
- Terapię grupową jako substytut życia duchowego
- Relacjonizm zastępujący relację z Bogiem
- Demokratyzację władzy kościelnej
W świetle kanonu 968 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., który wymaga od kandydatów do kapłaństwa „prawego uczenia się i świętości obyczajów”, opisana formacja jest nieważna ex defectu intentionis – brak w niej zamiaru kształcenia kapłanów w katolickim rozumieniu tego słowa.
Przedstawione wydarzenie nie jest „zmianą rektora”, lecz kolejnym etapem niszczenia kapłaństwa przez sektę posoborową. Jak prorokował Pius X: „Moderniści zajmą miejsce w Kościele tak, jak nieprzyjaciel zajmuje twierdzę” (Pascendi, 40). Jedyną odpowiedzią wiernych pozostaje ucieczka od tych struktur i trwanie przy niezmiennej Ofierze Ołtarza.
Za artykułem:
27 października 2025 | 11:41Kard. Ryś o formacji seminaryjnej: Liturgia ma stać się życiem– Kiedy wybiera się rektora do seminarium, zawsze patrzy się na jego życie – powiedział kardynał Grzegorz Ryś … (ekai.pl)
Data artykułu: 31.10.2025
