Ceremonia wręczenia nagrody "Pro Redemptione" 2025 w sali z tradycyjnymi symbolami katolickimi w tle. Na scenie widoczni są ks. Marek Gancarczyk, bp Czesław Kozon i ks. Teodor Sawielewicz przyjmujący nagrodę. W tle widoczny jest rozmyty krzyż z łacińskimi napisami.

Laureaci nagrody „Pro Redemptione” 2025: triumf posoborowej deformacji

Podziel się tym:

Laureaci nagrody „Pro Redemptione” 2025: triumf posoborowej deformacji

Portal eKAI (7 listopada 2025) informuje o wręczeniu nagród „Pro Redemptione” przez Wydawnictwo Redemptorystów i kwartalnik „Homo Dei”. Wśród laureatów znaleźli się: ks. Marek Gancarczyk (redaktor portalu Opoka.pl), bp Czesław Kozon z Danii, ks. Teodor Sawielewicz (twórca portalu „Teobańkologia”) oraz inni duchowni zaangażowani w posoborowe „nowe formy ewangelizacji”. Ceremonia poprzedzona była sympozjum poświęconym reinterpretacji traktatu o sumieniu św. Alfonsa Liguoriego. Wydarzenie to stanowi jaskrawy przykład systematycznej erozji katolickiej tożsamości pod płaszczykiem „odnowy”.


Neoheretycka reinterpretacja doktryny sumienia

Tytuł sympozjum – „Słuchać czy nakazywać? Świętego Alfonsa Traktat o sumieniu” – zdradza rewolucyjną agendę. Św. Alfons Maria Liguori, doktor Kościoła, w swym dziele Theologia Moralis jednoznacznie nauczał, że sumienie musi być formowane przez lex aeterna (prawo wieczne), a nie subiektywne „rozeznanie”. Tymczasem posoborowa mentalność, widoczna w referatach takich jak ks. dr. hab. Miłosza Hołdy z UPJPII, forsuje relatywistyczną wizję sumienia jako „autonomicznego głosu”, co Pius XII potępił w encyklice Humani generis (1950): „Błądzą ci, którzy sądzą, że mogą zwracać się do Boga bez pośrednictwa Kościoła, kierując się jedynie własnym sumieniem i własnymi sądami” (n. 33).

„Sympozjum naukowe «Słuchać czy nakazywać? Świętego Alfonsa Traktat o sumieniu»”

To przewrotne postawienie pytania sugeruje fałszywą dychotomię: jakoby posłuszeństwo Magisterium było przeciwieństwem „słuchania” Ducha Świętego. Tymczasem Veritatis splendor Jana Pawła II (który sam był heretykiem) przyznaje sumieniu rolę „ostatniej instancji” – co otwiera drogę do całkowitej subiektywizacji moralności. Prawdziwa nauka Kościoła głosi: „Sumienie nie stanowi prawa, lecz je rozpoznaje” (Leon XIII, Libertas praestantissimum).

Laureaci jako symbole apostazji

Nagroda dla ks. Marka Gancarczyka – byłego redaktora „Gościa Niedzielnego” i obecnego szefa portalu Opoka.pl – to nagroda za wierność posoborowej rewolucji. Jego działalność medialna konsekwentnie:

  • Promuje ekumeniczne zgromadzenia sprzeczne z Mortalium animos Piusa XI (1928), który zakazał udziału w „zjazdach na rzecz fałszywego pokoju chrześcijan”
  • Relatywizuje obowiązek extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) poprzez laickie wywiady z heretykami i schizmatykami
  • Ignoruje potępienie „wolności religijnej” zawarte w Quanta cura Piusa IX i Syllabusie błędów (propozycje 15-18, 77-79)

Wyróżnienie bp. Czesława Kozona, „ordynariusza” Kopenhagi, to nagroda za kolaborację z protestanckim establishmentem w kraju, gdzie katolicyzm praktycznie nie istnieje. Jego „duszpasterstwo” ogranicza się do administrowania sakramentalnymi pozostałościami w duchu dialogu, podczas gdy św. Pius X nakazywał: „Nie ma prawdziwego miłosierdzia bez głoszenia upadku i konieczności odkupienia” (list do bp. Montagnini, 1906).

„Homo Dei” – kwartalnik dezintegracji doktrynalnej

30-lecie Wydawnictwa „Homo Dei” to 30 lat systematycznego niszczenia redemptorystowskiego charyzmatu. Zgromadzenie założone dla nawracania „najbiedniejszych duchowo” przez misje ludowe i głoszenie nieprzedawnionych prawd wiary, dziś zajmuje się:

  • Publikacjami w duchu „hermeneutyki ciągłości”, co Pius X w Lamentabili nazwał „modernistycznym oszustwem polegającym na udawaniu zachowania form przy zmianie treści”
  • Promowaniem teologii wyzwolenia poprzez teksty o. prof. Edmunda Kowalskiego CSsR
  • Organizacją konferencji z udziałem takich postaci jak ks. prof. Krzysztof Góźdź – który w pracach o liturgii pomija milczeniem potępienie Novus Ordo przez kard. Ottavianiego w Krytycznej analizie Nowego Mszału (1969)

„Nagroda «Pro Redemptione», ustanowiona w 2014 roku, przyznawana jest […] kapłanom mającym znaczący wkład w rozwój duchowy wiernych poprzez działalność pisarską, pastoralną”

Termin „rozwój duchowy” to kodowe określenie adaptacji do świata, co Pius X potępił: „Moderniści utrzymują, że życie religijne powinno dostosować się do nowoczesnej nauki i cywilizacji – co jest czystym bluźnierstwem” (Pascendi, 1907). Kapituła nagrody, złożona m.in. z abp. Andrzeja Czai i ks. prof. Piotra Mazurkiewicza (znanego z relatywizacji katolickiej etyki społecznej), to gremium jawnie sprzyjające rewolucji.

Milczenie o prawdziwej formacji kapłańskiej

Najjaskrawszym brakiem w uzasadnieniu nagrody dla ks. Gancarczyka jest całkowite pominięcie jego roli w niszczeniu formacji kleryków. Portal Opoka.pl:

  • Promuje „warsztaty psychologiczne” zamiast ćwiczeń duchowych św. Ignacego
  • Propaguje wykłady teologów głoszących ewolucję dogmatów (wbrew kanonom Soboru Watykańskiego I)
  • Przedstawia „duchowość” jako terapię self-help, nie zaś jako walkę o uświęcenie i unikanie grzechu

Tymczasem św. Pius X w Haerent animo (1908) nauczał: „Kapłan winien być uformowany w nienawiści do świata i jego zasad. Gdzie zanika ascetyczna formacja, tam rodzą się zdrajcy ołtarza”. Nagroda przyznana w Krakowie – mieście, gdzie Karol Wojtyła zapoczątkował rozkład seminariów – to symboliczny pogrzeb katolickiego kapłaństwa.

Posoborowa kontynuacja potępionych błędów

Lista dotychczasowych laureatów (abp Gądecki, abp Szewczuk, o. Salij OP) demaskuje ekumeniczny i antydogmatyczny charakter nagrody. Wręczenie statuetki zwolennikowi komunizmu jak ks. Józef Augustyn SJ (laureat 2021) to jawna drwina z encykliki Divini Redemptoris Piusa XI, który ekskomunikował „jakichkolwiek katolików wspierających komunizm”.

Całe wydarzenie odbywa się pod patronatem struktury, która:

  • Zastąpiła kult Serca Jezusowego (potępiony przez modernistów jako „zbyt emocjonalny”) „teologią miłosierdzia” opartą na fałszywych objawieniach Faustyny Kowalskiej
  • Przekształciła redemptorystowskie misje ludowe w „dialogujące wspólnoty”
  • Wywiesiła białe flagi wobec neopogańskiego świata, zdradzając nakaz Chrystusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28:19)

Jak podsumowałby to św. Pius X: „Najgorszym wrogiem Kościoła nie jest jawny heretyk, lecz kapłan mówiący słowami tradycji, lecz żyjący duchem świata”. Nagroda „Pro Redemptione” 2025 to właśnie taki duchowy sabat.


Za artykułem:
07 listopada 2025 | 16:35Ks. Marek Gancarczyk wśród laureatów nagrody „Pro Redemptione” 2025
  (ekai.pl)
Data artykułu: 07.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.