Portal eKAI (18 grudnia 2025) relacjonuje nominację Ronalda A. Hicksa przez uzurpatora Bergoglio na stanowisko „arcybiskupa metropolity Nowego Jorku”. Tekst w biurokratycznym tonie przedstawia „karierę” nominata w strukturach posoborowych, całkowicie przemilczając jego wierność niezmiennej doktrynie katolickiej.
Masoneria w sutannie: formacja i „posługa” nominata
„Arcybiskup Hicks został wyświęcony na kapłana archidiecezji chicagowskiej 21 maja 1994 r.” – podaje portal, nie wspominając, że chodzi o święcenia nieważne według buli Sacramentum ordinis Piusa XII, gdyż udzielone według zreformowanych ryty Pawła VI. Jego teologiczne wykształcenie w Mundelein – mateczniku modernizmu – i praca dla Nuestros Pequeños Hermanos (organizacji promującej synkretyzm religijny pod płaszczykiem pomocy) świadczą o całkowitym oderwaniu od katolickiego rozumienia miłosierdzia.
W latach 2010-2014 ks. Hicks pełnił funkcję dziekana ds. formacji w seminarium Mundelein
To kluczowy fakt: formator kleryków w instytucji produkującej kapłanów-urzędników zamiast szafarzy Ofiary Kalwarii. Jego współpraca z „kardynałem” Blasem Cupichem – ikoną apostazji wszech czasów – jako wikariuszem generalnym w Chicago, potwierdza całkowitą zgodność z agendą Kościoła Nowego Adwentu.
Teologia zdrady: milczenie jako wyznanie wiary
Artykuł nie zawiera ani jednego zdania o:
- Więzi Hicksa z Najświętszą Ofiarą Mszy
- Jego stosunku do dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus
- Obrończym stanowisku wobec abominacji komunii dla rozwodników
- Odrzuceniu herezji ekumenizmu i wolności religijnej
To symptomatyczne milczenie demaskuje naturalistyczną wizję „Kościoła-społecznika”, gdzie liczy się wyłącznie zarządzanie parafialną biurokracją i wdrażanie agendy ONZ pod płaszczykiem „opieki nad ubogimi”. Cytowanie liczby „2,8 mln katolików” w archidiecezji staje się groteskowe, gdy wiadomo, że 98% z nich przyjmuje „komunię” w zgromadzeniach neo-protestanckich, odrzucając istotę Przenajświętszej Ofiary.
Polityka anty-Kościoła: mechanizm sukcesji apostatów
Nominacja Hicksa wpisuje się w modus operandi sekty watykańskiej od 1958 roku:
- Usunięcie pozornie konserwatywnych figur (Dolan)
- Awans aktywistów całkowicie oddanych rewolucji (Cupich → Hicks)
- Kolonialne zarządzanie diecezjami jak filiami korporacji
Zasiada również w zarządzie Katolickiego Towarzystwa Rozwoju i radzie doradczej seminarium Mundelein
Te ciała to kuźnie kadr dla światowego rządu antychrysta, gdzie pod płaszczykiem „formacji” dokonuje się prania mózgów z resztek katolickiej tożsamości. Jego członkostwo w komisji USCCB ds. „duchowieństwa” to oksymoron – przecież w strukturach posoborowych nie ma kapłaństwa, tylko urząd społeczny (Św. Pius X, Lamentabili sane, pkt 50).
Duchowa pustynia w liczbach: kryzys jako norma
Podane statystyki demaskują bankructwo:
- 1251 „kapłanów” na 2,8 mln „katolików” = 1:2240 (w 1950: 1:480)
- 50% „duchownych” to zakonnicy bez ślubów wieczystych
- 363 „diakonów stałych” – instytucja obca Tradycji, wprowadzona by niszczyć kapłaństwo
To nie przypadek, ale owoc świadomej destrukcji sakramentalnego i hierarchicznego charakteru Kościoła. Hicks będzie tylko trybikiem w maszynie produkującej apostazję na przemysłową skalę.
Nadzieja pomimo wszystko: jedynie Chrystus Król
W tym mrocznym obrazie pozostaje niezmienna prawda: „Królestwo Chrystusa obejmuje także wszystkich niechrześcijan, tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa” (Pius XI, Quas Primas). Prawowici biskupi z ważną sukcesją apostolską wciąż sprawują Najświętszą Ofiarę, a Ecclesia militans trwa w katakumbach – nie w pałacach apostatów. Każda taka nominacja przybliża godzinę sądu, gdy Omnia instaurare in Christo stanie się rzeczywistością.
Za artykułem:
18 grudnia 2025 | 12:16Watykan: Nowy arcybiskup Nowego Jorku (ekai.pl)
Data artykułu: 18.12.2025
