Streszczenie (artykuł): Artykuł dotyczy implementacji polityczno-społecznych projektów infrastrukturalnych w regionie Śląska i ich finansowania, w kontekście szerokiej narracji o transformacji mobilności. Z perspektywy katolickiej pre-1958, takie projekty, choć zewnętrznie neutralne, często eksponują kładzenie nt. władzy ludzkiej nad naturą i duchowością społeczeństwa, zamiast kierować je ku Królestwu Chrystusa. Niniejsza krytyka podejmuje próbę odsłonięcia subtekstu, w którym technokratyczny pragmatyzm i laicyzacja kulturą publiczną stają się „nową normą” i w praktyce wypierają boską suwerenność nad sprawami społecznymi. Pokazujemy, że prawdziwy porządek społeczny rodzi się jedynie pod panowaniem Chrystusa Króla, a także że wszelkie próby redukowania praw Bożych do funkcji narzędzi świeckich prowadzą do deprawacji, chaosu i utraty wspólnotowej tożsamości. W duchu Quas Primas i nauczania Piusa IX i Pius X, kwestionujemy priorytet pragmatyzmu nad moralną i duchową hierarchią wartości. “Chrystus Pan jest Królem serc z powodu swojej przewyższającej naukę miłości” (Quas Primas). Przywołujemy również teologię i Magisterium sprzed 1958 roku, które przypomina, że „jedynie Chrystus króluje nad całą naturą” oraz że Kościół nie może ograniczać swojej misji do sfery doczesnej polityki bez urzeczywistniania swojej pełnej, nadprzyrodzonej struktury.