Reverent scene w kościele katolickim z kapłanem trzymającym krucyfiks, delikatne oświetlenie świecami, ukazujące duchową głębię i wiarę.

Wojna bez Boga: naturalistyczny bełkot o „zawieszeniu broni” i sankcjach

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o wywiadzie z ambasadorem USA przy NATO Matthewem Whitakerem, który w telewizji Newsmax komentuje zamiary administracji prezydenta Donalda Trumpa wobec Rosji: sankcje na eksport ropy i gazu, „ultimatum” dla Władimira Putina przekazane przez wysłannika Steve’a Witkoffa oraz dążenie do natychmiastowego „zawieszenia broni” i „powstrzymania zabijania”. Whitaker, używając wobec Putina określeń „chory, pokręcony i nielogiczny”, podkreśla, że celem jest zakończenie wojny dzięki dyplomacji, przy równoległej koordynacji przez USA dostaw „najnowocześniejszej broni” dla sojuszników i frontu ukraińskiego. Tekst przemilcza jakiekolwiek odniesienie do Praw Bożych, do społecznego Królowania Chrystusa, do moralnych warunków pokoju, redukując całość do gry sankcji, ceł i militarnego handlu – to manifest naturalizmu i politycznego cynizmu.

Czytaj więcej



Mężczyzna modli się przed figurą Matki Bożej w tradycyjnej katolickiej świątyni, symbol pokory i wiary, w spokojnej, duchowej atmosferze.

Psychologizacja Ewangelii i formalny fideizm: symptom apostazji

Podziel się tym:

Cytowany artykuł „Boska perspektywa” opublikowany na portalu Opoka (publikacja 04.08.2025) komentuje dialog Pana Jezusa ze św. Piotrem: najpierw wyznanie wiary Piotra i pochwała, następnie nagana „Zejdź Mi z oczu, szatanie!”. Autor streszcza perykopę jako lekcję „rozeznawania woli Bożej”, akcentuje „prawdziwą wolność” rozumianą jako uległość subiektywnemu prowadzeniu i zachęca, by stawać przed Bogiem „jak dzieci: bez uprzedzeń i bez narzucania Mu scenariuszy”. Konkluzją jest moralizatorska zachęta do zaufania, bez jednego słowa o ofierze Krzyża, łasce uświęcającej, konieczności wyznania wiary katolickiej i posłuszeństwa niezmiennym dogmatom. To nie jest wykład wiary: to naturalistyczna psychologizacja i programowa amputacja nadprzyrodzoności.

Czytaj więcej



Rewersyjny obraz katolickiego kapłana i żołnierzy w modlitwie przy ołtarzu z krucyfiksem, symbolizujący obronę życia i wiarę w tradycyjnym stylu

Militarny pro-life w retoryce posoborowej. Życie bez łaski to program śmierci

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o decyzji Departamentu Spraw Weteranów USA z 1 sierpnia o uchyleniu przepisu z 2022 r., który dopuszczał finansowanie aborcji w strukturach wojskowych; relacjonuje entuzjastyczną reakcję abp. Timothy’ego P. Broglio, zwierzchnika Ordynariatu Polowego USA, oraz przedstawia syntetycznie historię katolickiej jurysdykcji wojskowej w Stanach Zjednoczonych, kończąc odnośnikami do oficjalnej strony ordynariatu. Punkt ciężkości to pochwała zakazu aborcji w ramach VA i afirmacja roli kapelanów w armii. Już sam ton sugeruje, że wystarczy antyaborcyjne posunięcie państwa, aby mówić o „obronie życia” – podczas gdy milczenie o łasce, sakramentach i społecznej królewskości Chrystusa zdradza naturalistyczne zawężenie, w którym „życie” sprowadza się do biologii, a nie do porządku nadprzyrodzonego i panowania Praw Bożych nad państwem i armią.

Czytaj więcej



Catholic priest modlący się przed ołtarzem w tradycyjnym kościele, światło świec i witraże w tle, wyraz pobożności i wiary.

Jubileusz Młodych jako spektakl humanistyczny: „Chrystus-relacja”, „słabość”, „głód sensu” zamiast wiary, łaski i królowania

Podziel się tym:

Portal Opoka relacjonuje wypowiedzi ks. Riccardo Pincerato z Biura Duszpasterstwa Młodzieży Włoskiej Konferencji „Biskupów” o rzekomym centrum Jubileuszu Młodych z udziałem Leona XIV: ma nim być „ponowne postawienie Chrystusa w centrum”, rozumiane jako „relacja” i „spotkanie”. Drugi akcent to pochwała „nieukrywania słabości”, a trzeci – „głód sensu” i emocjonalno-kontemplacyjna dramaturgia przechodzenia od „świętowania” do „milczenia”. Zwieńczeniem jest patetyczne hasło Leona XIV, by młodzi byli „solą ziemi i światłem świata” i nieśli „nadzieję” rówieśnikom. To nie jest katecheza katolicka – to pastoralna retoryka naturalizmu, relatywizmu i sentymentalizmu, starannie odarta z dogmatu, łaski i konieczności panowania Chrystusa Króla nad narodami.

Czytaj więcej



Rewerentny kościół katolicki z księdzem w tradycyjnych szatach, trzymającym świecę przy ołtarzu, symbolizujący wiarę i pokorę

Rozwód jako „usługa”, dziecko jako „plik do współdzielenia”, Kościół jako wróg: anatomia upadku

Podziel się tym:

Cytowany artykuł relacjonuje pożegnalny wpis Zuzanny Rudzińskiej-Bluszcz, odchodzącej z Ministerstwa Sprawiedliwości, która wylicza swoje „sukcesy”: prace nad rozwodami pozasądowymi w USC, tablice alimentacyjne, „pieczę współdzieloną” po rozwodzie oraz działania wobec Funduszu Sprawiedliwości – w tym decyzje uderzające w Fundację Profeto i ks. Michała Olszewskiego. Artykuł przywołuje również krytykę tych koncepcji przez organizacje prorodzinne oraz kontekst polityczny zmian w resorcie i sprawy karne dotyczące fundacji.
Oto programowa destrukcja prawa naturalnego: legalizacja rozwodu jak „usługi bez kolejki”, relatywizacja nierozerwalności małżeństwa, traktowanie dziecka jak przedmiotu transferu oraz biurokratyczna ateizacja przestrzeni publicznej – wszystko w logice buntu przeciwko królowaniu Chrystusa.

Czytaj więcej



Kardynał w tradycyjnych szatach katolickich w kościele, trzymający krucyfiks, wyraz skupienia i pokory, symbolizujący duchową siłę i wiarę w obliczu światowych konfliktów.

Militarna pycha zamiast pokoju: „pokój przez siłę” jako dogmat świeckiej religii

Podziel się tym:

Cytowany artykuł relacjonuje wypowiedzi Andrija Jermaka, szefa kancelarii prezydenta Ukrainy, który afirmuje logikę „pokoju przez siłę” po rozmieszczeniu przez USA okrętów podwodnych bliżej Rosji. Zacytowano też Donalda Trumpa, który wskazuje na demonstrację siły w odpowiedzi na groźby nuklearne Dmitrija Miedwiediewa. Całość przesycona jest naturalistyczną wiarą w geopolityczne zastraszanie jako środek „utrzymania pokoju”, przy zupełnym milczeniu o prawie Bożym, grzechu, nawróceniu i panowaniu Chrystusa Króla. To nie jest troska o pokój, lecz apoteoza świeckiej przemocy ubranej w retorykę bezpieczeństwa.

Czytaj więcej



Rewerentna scena katolicka z kapłanem modlącym się przy starym cmentarzu wojskowym, symbolizująca pamięć i wiarę bez kontrowersji

Ekshumacje w Zboiskach pod Lwowem: pamięć bez Boga, pojednanie bez Prawdy

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o rozpoczęciu ukraińsko‑polskich prac poszukiwawczo‑ekshumacyjnych na dawnym cmentarzu w Zboiskach (obecnie w granicach Lwowa), gdzie we wrześniu 1939 r. żołnierze Wojska Polskiego pod dowództwem płk. Stanisława Maczka walczyli z Wehrmachtem. Ministerstwo kultury Ukrainy komunikuje cel „ponownego pochówku” i „wspólnego zrozumienia wydarzeń historycznych”. Wiceminister Andrij Nadżos mówi o „godności, wzajemnym szacunku, zdolności do dialogu”, natomiast władze Lwowa przypominają, że cmentarz został ostatecznie zlikwidowany w 1987 r. Wspomniano też o zakończonej ekshumacji w Puźnikach, gdzie w 1945 r. wymordowano Polaków. Artykuł przedstawia harmonijną narrację o pracach techniczno‑humanitarnych i partnerskim dialogu – przemilczając Boga, sąd ostateczny, konieczność katolickiego pochówku i zadośćuczynienia, czyli to, co stanowi jedyne kryterium prawdziwej pamięci i sprawiedliwości.

Czytaj więcej



Rewerentny kościół katolicki z kapłanem trzymającym krucyfiks, światło przez witraże, duchowa atmosfera, tradycyjna katolicka scena, idealne na artykuł o wierze i tradycji.

Ideologiczne rozmycie natury i prawa: sport kobiet jako zakładnik rewolucji gender

Podziel się tym:

Cytowany artykuł informuje, że według serwisu He Cheated ponad tysiąc mężczyzn startowało w zawodach przeznaczonych dla kobiet, co przełożyło się na ponad 4,5 tys. zwycięstw, łącznie blisko 2,4 mln dolarów nagród, a w USA od 1980 roku – 1941 „złotych medali” odebranych kobietom. Wskazuje na przykłady jak Craig „CeCé” Telfer i przypadek boksera Imane Khelifa, oraz przytacza, że nawet ONZ uznaje nieuczciwość męskiej rywalizacji w kategoriach kobiecych. World Athletics zapowiada testy płci celem „ochrony sportu kobiet”. Artykuł w warstwie opisowej demaskuje fakty, lecz w warstwie zasad i przyczyn milczy o fundamentach prawa naturalnego i o obowiązku podporządkowania życia publicznego panowaniu Chrystusa Króla – a to milczenie jest zasadniczym problemem.

Czytaj więcej



Ultradźwiękowe zdjęcie płodu w łonie matki z wyrazem mimicznym, symbolizujące cierpienie nienarodzonych, w duchu katolickiej refleksji i szacunku dla życia.

Krzyk nienarodzonego: dowód bólu, a milczenie o grzechu – posoborowy humanitaryzm bez Chrystusa

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o brazylijskim badaniu ultrasonograficznym (2021), w którym u płodów w 28–34 tygodniu ciąży zarejestrowano wyraźne reakcje mimiczne na bodziec bólowy (zastrzyk znieczulający przed operacją wewnątrzmaciczną). Autor relacji przytacza metodologię (NFCS, skala Fetal-7) i wskazuje jednoznaczne różnice między grupą bólową a kontrolnymi, konkludując, że aborcja wiąże się z niewyobrażalnym cierpieniem dziecka, nazwanym torturą. Zakończenie piętnuje praktykę dosercowych iniekcji trucizny (np. chlorek potasu) i nazywa aborcję zbrodnią. Mimo słusznego potępienia zabójstwa, tekst tonie w naturalistycznym humanitaryzmie, przemilczając nadprzyrodzony porządek łaski, grzech śmiertelny i prawo Chrystusa Króla – i właśnie to milczenie ujawnia jego duchową bezsilność.

Czytaj więcej



Rewersyjne, pełne szacunku zdjęcie katolickie z ołtarzem, krzyżem i kapłanem w szatach, symbolizujące wiarę i tradycję, idealne do wpisu blogowego o tematyce katolickiej z perspektywy sedevacantistycznej.

Seul 2027: spektakl młodzieżowy zamiast misji Kościoła

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o ogłoszeniu przez „papieża” Leona XIV daty Światowych Dni Młodzieży w Seulu: 3–8 sierpnia 2027. W przemówieniu kończącym rzymski „Jubileusz Młodzieży” „papież” przypisał spotkaniu temat: „Odwagi! Ja zwyciężyłem świat!”, interpretując go jako zachętę do „pielgrzymki nadziei” i „wspólnego snucia marzeń”. Wskazał, że młodzi mają „głosić zwycięstwo Zmartwychwstałego Chrystusa nad złem i śmiercią” jako „pielgrzymi nadziei”. Wypowiedź utrzymana jest w tonie motywacyjno-humanistycznym i kończy się zaproszeniem na masowe wydarzenie w Seulu. To komunikat operujący emocją zbiorową i estetyką eventu, który ani jednym słowem nie wspomina o nawróceniu, pokucie, sakramencie pokuty, stanie łaski, piekle i sądzie – a więc o tym, co stanowi realną treść katolickiej nadziei.

Czytaj więcej





Przeglądaj wszystkie źródła

Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.