Zbiór artykułów opartych na źródle teologkatolicki.blogspot.com. Wszystkie materiały są konstruktywną krytyką oryginalnej publikacji w duchu integralnie katolickim.
Portal sacdrdjo prezentuje serię pseudo-katechez, które pod pozorem odpowiedzi na pytania wiernych demontują fundamentalne zasady moralne katolickie, wprowadzając relatywizm i błędną interpretację doktryny. Analiza ujawnia systematyczne odchodzenie od nauczania apostolskiego na rzecz modernistycznej doktryny ewolucji wiary.
Portal sacdrdjo (21 sierpnia 2025) przedstawia dyskusję na temat dopuszczalności czytania z kartki podczas spowiedzi, krytykując postawy części „duchowieństwa” zabraniające tej praktyki. Autor wskazuje na brak katechezy dotyczącej właściwego sposobu spowiadania się oraz zwraca uwagę na niepokojące zjawisko wyznawania grzechów w czasie teraźniejszym, co interpretuje jako wpływ protestanckiej herezji.
Portal sacdrdjo (20 sierpnia 2025) demaskuje tzw. teologię ciała Karola Wojtyły jako redukcję antropologii chrześcijańskiej do fetyszu seksualnego, wskazując na jej instrumentalizację w strukturach posoborowych od 2013 roku. Doktryna ta, oparta na przedsoborowych pismach „biskupa” Wojtyły i rozwinięta w 133 katechezach, stanowi jaskrawy przykład modernistycznej perwersji katolickiej ascezy.
Portal Blog sacra doctrina (20 sierpnia 2025) podjął temat tzw. Komunii duchowej, wskazując na rzekome błędy „księdza profesora” w interpretacji tej praktyki. Autor słusznie zauważa konieczność stanu łaski uświęcającej dla godnego przyjęcia Comunio spiritualis, jednak pomija fundamentalne sprzeniewierzenie się nadprzyrodzonej naturze Eucharystii przez neo kościół.
Portal niezależny (17 sierpnia 2025) prezentuje polemikę z wypowiedziami Szymona Bańki FSSPX na temat rodziny Ulmów, kwestionując jego kompetencje teologiczne i bezpodstawną gloryfikację wspomnianych osób w kontekście posoborowych procesów beatyfikacyjnych. Autor zarzuca Bańce intelektualną nieuczciwość, powierzchowność oraz służalcze podporządkowanie się neo-kościelnej mitologii stworzonej przez okupantów Watykanu.
„Ks” Dariusz Olewiński prezentuje serię wpisów pseudoduszpasterskich, które pod pozorem obrony wiary w rzeczywistości stanowią jaskrawą manifestację teologicznego rozkładu struktury okupującej Watykan. Wśród poruszanych tematów znajdują się m.in. relatywizacja świętowania chanukki przez katolików, promowanie wątpliwych „objawień” Alicji Lenczewskiej oraz niejasne stanowisko wobec praktyk małżeńskich, co w całości odsłania głębię kryzysu doktrynalnego w sektach posoborowych.
Portal Blogger (15 sierpnia 2025) przedstawia techniczną instrukcję dotyczącą okadzania w kontekście liturgicznym, skupiając się na mechanicznej stronie ceremonii bez odniesienia do jej nadprzyrodzonego znaczenia. Autor, ukrywający się pod pseudonimem „sacdrdjo”, redukuje święte obrzędy do zestawu proceduralnych wskazówek, całkowicie pomijając ich teologiczną substancję. Już sam fakt publikowania takich „instrukcji” przez anonimowego blogera, zamiast czerpania z autorytetu Magisterium, demaskuje duchowy chaos panujący w środowiskach udających tradycyjnych katolików.
„Ks.” Dariusz Olewiński (sacdrdjo) (4 sierpnia 2025) publikuje tekst kwestionujący związek między wiarą i moralnym stanem szafarza a ważnością sakramentów, głosząc że „Pan Jezus daje Siebie tym, którz…
„ks” Dariusz Olewiński relacjonuje kontrowersje wokół wypowiedzi „księdza” Jacka Fijałkowskiego, rzekomego egzorcysty Archidiecezji Warszawskiej, który w wywiadzie dla „przekanał” dopuścił możliwość oddziaływania dusz zmarłych na materię. Autor artykułu piętnuje to jako przejaw teologicznej ignorancji i powiązań z pentekostalizmem. Całość stanowi jednak jedynie powierzchowne drapanie po powierzchni głębszego kryzysu – systemowej degradacji sakramentalnej i doktrynalnej w strukturach posoborowych.
Artykuł poniższy relacjonuje dyskusję wokół wypowiedzi „księdza” Andrzeja Kobylińskiego na temat celibatu, w której autor bloga „sacdrdjo” kwestionuje zarówno historyczną wiedzę duchownego, jak i proponowane rozwiązania kryzysu w posoborowym duchowieństwie. W tekście podkreślono, że zniesienie celibatu nie tylko nie rozwiąże problemu homoseksualizmu wśród „duchownych”, lecz stanie się źródłem nowych skandali, podczas gdy prawdziwą przyczynę degeneracji upatruje się w doktrynalnym i duchowym rozkładzie po Soborze Watykańskim II.
