religia

Realistyczne katolickie zdjęcie liturgii na Jasnej Górze z kapłanami i wiernymi w modlitewnym skupieniu, podkreślające sakralność i oddanie Bogu.
Polska

Narodowe gesty bez Chrystusa Króla. Polityczny moralizm zamiast katolickiego ładu

Portal Opoka relacjonuje pochwalną ocenę prof. Mieczysława Ryby (KUL/AKSiM) dotyczącą orędzia prezydenta Karola Nawrockiego: akcenty narodowe, „szczerość”, konsekwencja w realizacji „Planu 21”, nacisk na silne państwo, demografię, edukację, sojusz z USA, opór wobec dyktatów UE, a także symboliczne gesty wobec Jasnej Góry i udział we Mszy w intencji Ojczyzny. Wskazuje się na powrót do „korzeni” i cytuje Romana Dmowskiego jako punkt odniesienia dla antykosmopolitycznej polityki. Kończy to tezą o politycznej presji na rząd i „zwycięstwie” orientacji narodowej. Ten obraz – rzekomego renesansu tradycji – skrywa jednak fakt zasadniczy: milczenie o społecznej suwerenności Chrystusa Króla i o obowiązku podporządkowania państwa prawu Bożemu oraz redukcję religii do patriotycznej ornamentyki – to jest rdzeń problemu.

Szkoła katolicka w tradycyjnym wnętrzu kościoła, kapłan w sutannie głosi kazanie, wierni słuchają uważnie, ukazując duchowość, pokorę i moc sakramentów w atmosferze szacunku i wiary.
Świat

Od ideologii rozbrojenia do kultu człowieka: kazanie Blase’a Cupicha w Nagasaki

W cytowanym tekście relacjonowane jest kazanie Blase’a Cupicha, „kardynała” i „arcybiskupa” Chicago, wygłoszone podczas „Mszy” w Nagasaki w 80. rocznicę zbrodni atomowych na Hiroszimę i Nagasaki. Mówca potępia zrzucenie bomb jako „głęboko błędne”, przywołuje konwencje genewskie i „teorię wojny sprawiedliwej”, cytuje jezuitę Johna Forda SI krytykującego bombardowania dywanowe, piętnuje rzekomą „akceptację” Amerykanów dla użycia broni nuklearnej, a jako rozwiązanie kreśli program „rozbrojenia integralnego”, „dialogu” i globalnej architektury bezpieczeństwa. Wskazuje także na stanowisko „papieża” Franciszka odrzucające „odstraszanie nuklearne” jako złudne, wzywa USA do przewodzenia w rozbrojeniu i do „dyplomacji”. Teza: retoryka Cupicha to przykład naturalistycznego humanitaryzmu, który wycina nadprzyrodzoną perspektywę grzechu, kary i królowania Chrystusa, zastępując teologię moralną katolicką pacyfistyczną ideologią posoborową, opartą na kulcie człowieka i politycznej utopii.

Realistyczne, pełne pokory zdjęcie tradycyjnego ołtarza w kościele katolickim z krucyfiksem i świecami, symbolizujące wierność prawdziwej religii i panowaniu Chrystusa Króla, podkreślające duchową głębię i moralny fundament prawdy.
Świat

Kult geopolityki bez Boga: naturalizm i fetysz „dialogu” zamiast królowania Chrystusa

Portal Opoka informuje o zapowiedzi Donalda Trumpa dotyczącej możliwości rychłego spotkania z Władimirem Putinem, o „bardzo dobrych” rozmowach prowadzonych przez wysłannika Steve’a Witkoffa w Moskwie oraz o potencjalnym formacie trójstronnym z udziałem Wołodymyra Zełenskiego. Tekst wylicza także pakiet działań gospodarczych Trumpa: rozszerzenie sankcji wtórnych na kupujących rosyjską ropę, podwyższenie ceł (Indie, możliwie Chiny), rozważania nad nowym szefem Fed, a także zapowiedź 100-procentowych ceł na import chipów przy jednoczesnej zapowiedzianej inwestycji Apple w USA. Całość utrzymana jest w rejestrze polityczno-handlowym, sprowadzając ład publiczny do równowagi sił, taryf i negocjacji, z całkowitym przemilczeniem nadprzyrodzonego porządku, który jedynie gwarantuje prawdziwy pokój i sprawiedliwość. To naturalistyczne ramowanie polityki jest już samo w sobie aktem kapitulacji przed duchem świata.

Pobożny katolicki kapłan prowadzący modlitwę na zewnątrz podczas wieczornego czuwania, z wiernymi i kościołem w tle, ukazujący głębię wiary i pokorę.
Posoborowie

Pacyfistyczny sentymentalizm zamiast królowania Chrystusa: „duchowy most” Nagasaki–Nowy Jork

Cytowany artykuł informuje o inicjatywie Wspólnoty Sant’Egidio, „archidiecezji” Nagasaki i Ruchu Focolari: 75-godzinne czuwanie modlitewne w Nowym Jorku i Nagasaki z okazji 80. rocznicy zrzucenia bomb atomowych. Podano, że wierni modlą się o pokój w kaplicy Najświętszego Serca Jezusa i Marji w Nowym Jorku oraz w kaplicy Matki Bożej z Nagasaki przy bazylice Urakami; intencją są ofiary wszystkich trwających konfliktów, z możliwością dołączenia online. Relacja przypomina daty bombardowań Hiroszimy i Nagasaki oraz podkreśla „most komunii i solidarności”. Końcowy apel wzywa do wspierania „słowa Papieża”. Konkluzja nasuwa się jedna: mamy do czynienia z programowym zredukowaniem religii do humanitarnego pacyfizmu i zacieraniem prymatu królowania Chrystusa nad narodami.

Fotografia realistyczna katolickiego kapłana odprawiającego Mszę Świętą w tradycyjnej szacie, z poważnym wyrazem twarzy, na tle ołtarza, ukazująca głęboką pobożność i kult sakramentów.
Posoborowie

Afrykański „potencjał” bez łaski: program duszpasterskiej kapitulacji

Portal Opoka relacjonuje wywiad Vatican News z Fridolinem Ambongo, „kardynałem” Kinszasy i świeżo wybranym przewodniczącym SECAM, podsumowujący 20. zgromadzenie plenarne biskupów Afryki i Madagaskaru w Kigali (4 sierpnia). Hasłem obrad było: „Chrystus źródłem nadziei, pojednania i pokoju: wizja Kościoła-Rodziny Bożej w Afryce na najbliższe 25 lat (2025–2050)”. Tekst akcentuje migrację młodych Afrykanów, „nawracającą” potrzebę ewangelizacji, „dialog”, projekty pojednania z protestantami oraz postulat teologii, która „rzuca światło Ewangelii na afrykańskie realia”. Konkluzja: Kościół w Afryce ma „ogromny potencjał” i ma stać się „Kościołem-siostrą” równą innym.
Teza: w całym materiale uderza programowa amnezja nadprzyrodzona – brak nauki o łasce uświęcającej, grzechu śmiertelnym, sądzie i królowaniu Chrystusa nad państwami – zastąpiona socjologią, ekumenizmem i pastoralnym utopizmem, co stanowi egzemplifikację posoborowej rewolucji modernistycznej.

Realistyczne zdjęcie katolickiego kościoła z kapłanem klęczącym przed ołtarzem, symbolizujące pokorę i wierność tradycji.
Posoborowie

„Pokój bezbronny i rozbrajający”: liturgiczny humanitaryzm zamiast królowania Chrystusa

Portal (brak wskazanego źródła w leadzie; data widoczna w stopce: 07 sierpnia 2025) relacjonuje apel kard. Matteo Zuppiego, przewodniczącego włoskiej Konferencji Episkopatu, o „wzmożone modlitwy” o pokój bezbronny i rozbrajający, w odpowiedzi na „naglący apel” „papieża” Leona XIV. Zalecono użycie posoborowych formularzy Mszy „O pokój i sprawiedliwość” oraz „W czasie wojny i zamieszek”, dopisanie próśb w Liturgii Godzin i organizację adoracji, wraz z błaganiem do „Króla Pokoju”, by oddalił wojnę. Tekst akcentuje emocjonalny ton „grozy i łez wojny”, przemilczając przyczyny, warunki pokoju i królewskie panowanie Chrystusa nad narodami. To nie wzywa do nawrócenia i poddania się Prawu Bożemu, lecz do bezkrwawej kapitulacji przed naturalizmem i politycznym status quo.

Realistyczne zdjęcie katolickiego wnętrza kościoła z kapłanem przed ołtarzem, symbolizujące wiarę i tradycję religijną.
Polska

CPK jako bożek postępu: polityczny mit zamiast ładu Chrystusowego

Portal Opoka relacjonuje zapowiedź prezydenta Karola Nawrockiego, który po zaprzysiężeniu zamierza ogłosić w Kaliszu inicjatywę ustawodawczą przywracającą realizację Centralnego Portu Komunikacyjnego w „tradycyjnym kształcie”. Artykuł streszcza wątki z orędzia: determinację w realizacji tzw. Planu 21, akcent na „wielkie inwestycje” (CPK, drogi, porty), aspiracje „koła zamachowego” rozwoju, a także konflikt o przebieg kolei dużych prędkości przez Kalisz i sprzeciw wobec „bypassu”. Zwieńczeniem jest zapowiedź pierwszego projektu ustawy kierowanego do Sejmu oraz wzmianka o możliwych zmianach konstytucji. Tekst przemawia językiem świeckiego mesjanizmu gospodarczego, który milczy o porządku nadprzyrodzonym i o panowaniu Chrystusa Króla — i to milczenie jest jego największą winą.

Scena kościelna z kapłanem odprawiającym Mszę świętą, wierni w modlitwie, w otoczeniu sakralnych obrazów i krzyża, wyraz szacunku i pobożności.
Posoborowie

Afrykański „Kościół-rodzina” bez Chrystusa Króla: program naturalistycznej utopii

Vatican News publikuje rozmowę z Fridolinem Ambongo, ponownie wybranym przewodniczącym SECAM, po zgromadzeniu w Kigali (4 sierpnia), gdzie biskupi obradowali nad hasłem: „Chrystus źródłem nadziei, pojednania i pokoju: wizja Kościoła-Rodziny Bożej w Afryce na najbliższe 25 lat (2025–2050)”. Hierarcha akcentuje odpowiedzialność politycznych przywódców za kryzysy, wzywa do „prawdziwego nawrócenia” afrykańskich ochrzczonych, promuje „dialog” oraz inicjatywy pojednawcze z protestantami, a jako cel stawia „widoczność” i „równość” afrykańskiego „Kościoła-siostry” w ramach globalnej struktury oraz potrzebę teologii osadzonej w „afrykańskich realiach”. Konkluzja wywiadu: ogromny potencjał Afryki i program budowania pozycji instytucjonalnej. Teza: pod humanitarną retoryką kryje się naturalistyczna redukcja katolickiej religii i ekumenistyczne rozmycie dogmatu, z całkowitym przemilczeniem łaski, grzechu, Ofiary Mszy i panowania Chrystusa nad narodami.

Obraz przedstawiający tradycyjną katolicką Eucharystię na ołtarzu, z kapłanem w liturgicznych szatach, ikony świętych i krucyfiks, oddający duchowość, pokorę i wierność wierze katolickiej.
Posoborowie

Kult dialogu zamiast wiary: apoteoza Leona XIV w ustach Arboreliusa

eKAI relacjonuje wywiad szwedzkiego kardynała Andersa Arboreliusa dla czasopisma „Bonifatiusblatt”, w którym chwali on wybór Roberta Prevosta na „papieża” Leona XIV jako dzieło Ducha Świętego, nazywa go „człowiekiem dialogu” i wyraża nadzieję na wzmacnianie jedności, relacji z judaizmem oraz mediacje w wojnie rosyjsko‑ukraińskiej. Arborelius maluje portret „bardzo, bardzo dobrego człowieka”, podkreśla jego pokorę i umiejętność słuchania, zaś o sobie wspomina przyjętą rezygnację z urzędu „biskupa” Sztokholmu i pragnienie powrotu do klasztoru. Konkluzja jest jasna: zastąpienie wiary katolickiej kultem dialogu, psychologii i geopolitycznego PR-u.

Klasztor, kapłan w tradycyjnych szatach, modlitwa w świątyni, skupiona wiara, tradycyjna liturgia, spokojne wnętrze kościoła, wyraz religijnej pobożności
Kurialiści

Estetyczny humanitaryzm zamiast wiary: krakowski „biskup” sprzedaje piękno bez krzyża

eKAI (7 sierpnia 2025) relacjonuje homilię Damiana Muskusa OFM wygłoszoną do grupy 45. Pieszej Pielgrzymki Krakowskiej w Skawinie. „Biskup” akcentuje „radość”, „jedność” i „piękno Kościoła”, odwołując się do Przemienienia Pańskiego, wzywa, by wierni „stawali się Kościołem, który zachwyca i pociąga”, a chrześcijaństwo redukuje do emocjonalnego doświadczenia piękna, harmonii i wspólnotowej spójni. Teza homilii sprowadza się do stwierdzeń: nie ma chrześcijaństwa bez radości, Bóg powołał nas do jedności, nie do konfliktu, a piękno Boga jaśnieje w „Kościele”, który „On zamieszkuje”. O milczeniu na temat grzechu, nawrócenia, sądu i konieczności łaski – ani słowa. Wniosek oczywisty: mamy do czynienia z kolejnym przykładem posoborowego humanitaryzmu, który za zasłoną estetyki ukrywa rozkład dogmatu.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.