sztuka sakralna

Tradycyjny kościół katolicki z figurą Matki Bożej, otoczoną świecami, z cieniem symbolizującym profanację sztuki sakralnej.
Kultura, Wyróżnione

Profanacja roli Matki Bożej w filmie Gibsona: aktorka aborcjonistka jako Marja

Zostaw komentarz / Kultura, Wyróżnione /

Portal Opoka (29 października 2025) relacjonuje dyskusję wokół obsadzenia Kasi Smutniak w roli Matki Bożej w filmie Mela Gibsona „Pasja. Zmartwychwstanie Chrystusa”. Artykuł rozwija sofistyczną argumentację, sugerującą możliwość oddzielenia moralnego zepsucia artysty od dzieła sakralnego. Autor powołuje się na przykład Caravaggia i Rafaela, by dowodzić, że „Kościoły pełne są dzieł tworzonych przez artystów, którzy nie żyli moralnie”, pomijając fundamentalną różnicę między prywatnymi grzechami a publiczną apostazją.

Wnętrze katolickiego kościoła z kapłanem trzymającym monstrancję, młoda osoba rozdzarta między religijnym malarstwem a współczesną sztuką świecką.
Kultura

Kulturowy synkretyzm jako objaw apostazji współczesnego świata

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal Tygodnik Powszechny (28 października 2025) przedstawia tekst Olgi Drendy zachwalający rzekomą „pojemność” ludzkiej głowy dla równoczesnego przyjmowania sztuki wysokiej i kultury masowej. Autorka z satysfakcją odnotowuje tłumy w galeriach sztuki, by zaraz zrelatywizować wartość tego zjawiska stwierdzeniem: „odbiorca kultury i zwyczajny klient to ten sam człowiek”. Cały wywód sprowadza się do tezy, że „nie ma tu żadnego albo-albo” między prawdziwą sztuką a rozrywkową tandetą, gdyż „przeciętna ludzka głowa jest pojemna”.

Tradycyjne dzieło sztuki sakralnej kontrastujące z nowoczesną galerią artystyczną, symbolizujące duchową pustkę współczesnej kultury
Kultura

Kultura bez Boga: estetyczny relatywizm jako owoc modernistycznej apostazji

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal „Tygodnik Powszechny” (28 października 2025) relacjonuje fenomen masowego zainteresowania wystawami malarstwa Chełmońskiego i Boznańskiej, przedstawiając go jako dowód „pojemności ludzkiej głowy” zdolnej pomieścić zarówno „galerie malarstwa, jak i galerie handlowe”. Autorka, Olga Drenda, z satysfakcją konstatuje upadek „żenującej mielizny” dzielącej kulturę na „albo-albo”, dowodząc, że współczesny człowiek może równocześnie „słuchać disco polo i Renaty Przemyk”, oglądać „głupie filmiki” i zachwycać się „Odlotem żurawi”. Tekst stanowi klasyczny przykład modernistycznej redukcji kultury do poziomu naturalistycznej rozrywki, całkowicie odciętej od jej nadprzyrodzonego celu.

Tradycyjne katolickie malarstwo sakralne w kontrastzie z współczesną kulturą, symbolizujące degradację sztuki w czasach modernizmu
Kultura

Degradacja sztuki do konsumpcji: modernistyczny relatywizm w służbie kulturowego chaosu

Zostaw komentarz / Kultura /

Portal „Tygodnik Powszechny” (28 października 2025) prezentuje tekst Olgi Drendy gloryfikujący równouprawnienie wszystkich form kultury – od malarstwa Chełmońskiego po „głupie filmiki”. Autorka entuzjazmuje się tłumami w galeriach sztuki, by zarazem bronić tezy, że „przeciętna ludzka głowa” z równą łatwością pomieści kontemplację dzieł Boznańskiej i konsumpcję taniej rozrywki. „Nie ma tu żadnego albo-albo” – przekonuje, postulując kulturowy synkretyzm pozbawiony hierarchii wartości. Tekst stanowi modelowy przykład modernistycznej destrukcji pojęcia sztuki jako via pulchritudinis (drogi piękna) prowadzącej do Boga.

Wnętrze kościoła katolickiego z organami i witrażem przedstawiającym Ostateczny Sąd, ale bez potępionych duszy, podkreślającym jedynie uwielbienia.
Posoborowie

Posoborowa celebracja estetyki: organy i witraż zamiast wiary

Zostaw komentarz / Posoborowie /

Portal eKAI (19 października 2025) relacjonuje uroczystości w parafii błogosławionego Michała Kozala w Bydgoszczy, gdzie „bp” Krzysztof Włodarczyk poświęcił odrestaurowane organy holenderskiej produkcji oraz witraż przedstawiający „Sąd ostateczny”. W wydarzeniu uczestniczyli „ks. kan.” Tadeusz Putz, światowej sławy pianista Rafał Blechacz oraz prof. Arkadiusz Jawień, który podkreślał rolę muzyki w życiu wspólnoty. Całość przedstawiona jako „wielka uroczystość” w 30. rocznicę erygowania parafii.

Wnętrze kościoła z sceną koncertową i jury w tle - przykład dewastacji sztuki sakralnej
Kurialiści

Festiwal „Psallite Deo” jako manifestacja posoborowej dewastacji sztuki sakralnej

Zostaw komentarz / Kurialiści /

W Domu Kultury w Kętach odbył się konkurs muzyczny w ramach 28. Festiwalu Twórczości Religijnej „Psallite Deo”, organizowanego pod honorowym patronatem „biskupa” bielsko-żywieckiego oraz burmistrza gminy Kęty. Na scenie zaprezentowało się 41 wykonawców reprezentujących ośrodki kultury, szkoły i parafie z Małopolski, Śląska oraz z Preszowa na Słowacji.

Ksiądz w tradycyjnym stroju przed ołtarzem z biblią, symbolizujący obronę prawdziwej wiary wobec modernistycznej synodalności
Posoborowie

Synodalność jako narzędzie dekonstrukcji hierarchii Kościoła

Zostaw komentarz / Posoborowie /

Portal Katolicka Agencja Informacyjna (5 października 2021) relacjonuje wypowiedź „kardynała” Mario Grecha, sekretarza generalnego Synodu Biskupów, który przedstawia synodalność jako „receptę na skuteczniejszą troskę duszpasterską”, odwołując się do „ludu Bożego” i „teologii ludu”. Wypowiedź pełna jest modernistycznych założeń, które stanowią otwartą rebelię przeciwko niezmiennej konstytucji Boskiej Kościoła.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Powered by  Zgodności ciasteczek z RODO
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.