Antypapież Leon XIV propaguje herezję synkretyzmu pod płaszczykiem „modlitwy o pokój”
Portal katolicki relacjonuje wystąpienie uzurpatora watykańskiego, określanego jako „Leon XIV”, podczas spotkania modlitewnego z przywódzcami religii niekatolickich w Rzymie 28 października 2025 r. Przemówienie pełne jest odwołań do Nostra aetate i tzw. „ducha Asyżu”, neguje unikalną rolę Kościoła Katolickiego w zbawieniu dusz oraz promuje naturalistyczną koncepcję pokoju oderwaną od Królestwa Chrystusowego.
Zdrada misji Kościoła: modlitwa z heretykami jako „droga pojednania”
„Modliliśmy się o pokój zgodnie z naszymi różnymi tradycjami religijnymi, a teraz zebraliśmy się razem, aby wystosować przesłanie pojednania”
– oznajmił uzurpatór, ignorując kanoniczny zakaz uczestnictwa w kultach niekatolickich. Już Pius XI w encyklice Mortalium animos (1928) potępił takie praktyki jako „zdradę jedynego Kościoła Chrystusowego”:
„Tego rodzaju dążenia nie mogą mieć żadnej aprobaty ze strony katolików, ponieważ opierają się na błędnej opinii, jakoby wszystkie religie były mniej więcej dobre i chwalebne… Jakąż apostolstwo mają prowadzić ci, którzy w ten sposób bratają się z niekatolikami?”
Nostra aetate jako narzędzie relatywizacji prawdy objawionej
Leon XIV otwarcie wychwala dokument Vaticanum II jako fundament dialogu:
„Wspólnie potwierdzamy nasze zaangażowanie w dialog i braterstwo, które było pragnieniem ojców soborowych i przyniosło bardzo wiele owoców”
.
Tymczasem Sobór Watykański II został odrzucony przez wiernych Tradycji jako heretycka rewolucja. Nostra aetate jest szczególnie zgubna, gdyż w punkcie 2 stwierdza, że Kościół „nie odrzuca niczego, co w religiach owych prawdziwe jest i święte” – co stanowi jawne zaprzeczenie dogmatom Extra Ecclesiam nulla salus i Unam Sanctam.
Bałwochwalcza koncepcja „braterstwa religii”
Antypapież posuwa się do bluźnierczego stwierdzenia:
„Wszyscy wierzący są braćmi. A religie, jako «siostry», muszą sprzyjać temu, aby narody traktowały się jak bracia”
.
To jawna herezja potępiona przez św. Piusa X w Lamentabili sane exitu (propozycja 21): „Kościół nie ma prawa określania, że religia katolicka jest jedyną prawdziwą religią”. Pius XI w Quas primas (1925) nauczał zaś jednoznacznie:
„Pokój Chrystusowy może zapanować tylko w Królestwie Chrystusowym… Niechaj więc obowiązkiem i staraniem Waszym będzie, Czcigodni Bracia, aby w dniu oznaczonym przed tą doroczną uroczystością wygłoszono w każdej parafii kazania do ludu, w którychby ten lud dokładnie pouczony o istocie, znaczeniu i ważności tego święta”
.
Czczenie heretyków i apostatów jako „świętych”
Wspomnienie „św. Jana Pawła II” oraz powoływanie się na „ducha Asyżu” z 1986 r. stanowią akt apostazji. Jak stwierdza bulla Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV (1559):
„Jeśli kiedykolwiek w jakimkolwiek czasie okaże się, że… Rzymski Papież… odstąpił od Wiary Katolickiej lub popadł w jakąś herezję: promocja lub wyniesienie będą nieważne, nieobowiązujące i bezwartościowe”
.
Spotkania w Asyżu, gdzie oddawano cześć bożkom pogańskim obok Najświętszego Sakramentu, Pius XI nazwałby „ohydą spustoszenia” (Mt 24:15).
Naturalizm zastępujący nadprzyrodzone zbawienie
Cała retoryka o „pokoju między narodami” pozbawiona jest nadprzyrodzonej perspektywy. Leon XIV głosi:
„Pokój jest nieustanną drogą pojednania”
,
podczas gdy Pius XII w Summi Pontificatus (1939) nauczał:
„Pokój Chrystusowy jest owocem odkupienia… Nie ma i nie może być prawdziwego pokoju poza porządkiem ustanowionym przez Chrystusa”
.
Brak jakiegokolwiek wezwania do nawrócenia na katolicyzm demaskuje czysto masoński projekt „braterstwa ludów” oderwanego od Krzyża.
Rewolucja w służbie Antychrysta
Przemówienie stanowi syntezę wszystkich błędów modernizmu potępionych w Pascendi Dominici gregis św. Piusa X:
- Relatywizm religijny (wszystkie religie prowadzą do Boga)
- Indyferentyzm (zbawienie możliwe poza Kościołem)
- Demokratyzacja władzy kościelnej („wspólne przesłanie” z heretykami)
- Czczenie człowieka zamiast Boga (pokój jako wartość autonomiczna)
Jak przepowiedział Pius IX w Syllabusie błędów (1864):
„Każdy człowiek jest wolny, by wyznawać i przyjąć tę religię, którą uzna za prawdziwą pod kierunkiem światła rozumu” (błąd 15)
– co właśnie realizuje sekta posoborowa.
Wezwanie do wierności niezmiennemu Magisterium
W obliczu tej jawniej apostazji, jedyną odpowiedzią katolików jest non possumus. Jak nakazywał Leon XIII w Satis cognitum (1896):
„Kościół niczego tak nie zwalcza jak tego, aby mniemano, iż jest wiele dróg prowadzących do nieba”
.
Prawdziwy pokój zapanuje jedynie gdy narody uznają społeczne panowanie Chrystusa Króla – nie zaś przez modły z czcicielami demonów (1 Kor 10:20). Ci zaś, którzy uczestniczą w takich bluźnierczych zgromadzeniach, stają się współwinnymi sacrilegii i podlegają ekskomunice latae sententiae na mocy Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 (kan. 2314).
Za artykułem:
2025Przemówienie Leona XIV podczas spotkania modlitewnego w Rzymie | 28 października 2025O mocy modlitwy, zdolnej do przemiany historii i będącej źródłem pojednania między ludźmi i narodami mówił Ojc… (ekai.pl)
Data artykułu: 31.10.2025
