Portal eKAI (29 października 2025) relacjonuje poświęcenie Elżbietańskiego Centrum Pomocy Ubogim w Poznaniu przez abp. Zbigniewa Zielińskiego. W ramach „jednej części Centrum” otwarto jadłodajnię finansowaną głównie z dotacji unijnych (6,7 mln zł z UE i 1,9 mln zł z budżetu państwa), z planami rozbudowy o łaźnie, pralnie i „gabinety terapeutyczne”. W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele władz miejskich i Caritas Archidiecezji Poznańskiej.
Naturalistyczne wypaczenie dzieła miłosierdzia
Operatio sequitur esse (działanie wynika z istoty) – struktury posoborowe, pozbawione nadprzyrodzonej misji, redukują chrześcijańską caritas do socjalnego aktywizmu. Ks. Karol Maciejak z „Caritas” chełpi się, że potrzebujący „będą mogli usiąść przy stole”, ale milczenie o konfesjonale, Mszy Świętej czy choćby kaplicy jest wymowne jak wyrok. Pius XI w Quas Primas przypominał, że „pokój Chrystusa jest tylko w Królestwie Chrystusowym”, zaś tu mamy czysto świecką instytucję wspieraną przez Urząd Miasta i UE.
„Wiele osób mówiło dziś, że trzeba w ludziach, którzy przychodzą na Łąkową, dostrzec człowieka. To miejsce jest inspirowane miłością bliźniego, która ma swoje źródło nie tylko w dostrzeganiu człowieka, ale także Boga”
Ta dwuznaczna formuła „dostrzegania Boga” (a nie oddawania Mu czci!) odsłania modernistyczną mentalność. Św. Pius X w Pascendi demaskował takich mówców: „Modernistae Deum immanentiae vinculo cum homine copulant” (Moderniści wiążą Boga z człowiekiem więzią immanencji). Gdzie wezwanie do nawrócenia? Gdzie przypomnienie, że „nie samym chlebem żyje człowiek” (Mt 4,4)?
Masoneria w sutannach: UE jako nowy „dobroczyńca”
Przyznanie, że 87% funduszy (45,8 mln zł z 48,2 mln) pochodzi od struktur unijnych, to jawny dowód kolaboracji z antychrześcijańskim systemem. Leon XIII w Humanum genus potępiał „knowania masonerii dążącej do zawładnięcia całym Kościołem”. Dziś obserwujemy realizację tego planu: „Caritas” stała się wykonawcą brukselskich programów, gdzie pomoc ubogim jest jedynie pretekstem do:
1. Legitymizacji UE jako „moralnego autorytetu”
2. Wpajania relatywizmu przez „terapeutyczne podejście” do grzechu
3. Niszczenia autentycznej pobożności przez materializm
Współpraca z Fundacją Barka – organizacją o podejrzanych korzeniach i synkretycznych metodach – dodatkowo kompromituje to przedsięwzięcie. Kanon 1374 Kodeksu z 1917 r. ekskomunikował katolików współpracujących z masonerią, a tu mamy jawną kolaborację z jej cywilnymi emanacjami.
Zdrada charyzmatu elżbietanek
Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety, przez wieki służące ubogim ad maiorem Dei gloriam (dla większej chwały Bożej), zostało wciągnięte w tę świecką machinę. Zamiast prowadzić dusze do Chrystusa przez posługę przy chorych, siostry stały się urzędniczkami unijnego projektu. To nie dzieło miłosierdzia, lecz biuro socjalne w pseudo-zakonnych habitach – dokładnie jak ostrzegał św. Pius X w Lamentabili, potępiając „redukcję wszystkiego do czysto ludzkiego pojmowania”.
Abp Zieliński jako funkcjonariusz systemu
Postawa „arcybiskupa” Zielińskiego ilustruje dogłębnie kondycję pseudo-hierarchii: zamiast „strzec depozytu wiary” (1 Tm 6,20), błogosławi się instytucjom promującym:
– Kult człowieka zamiast Boga („dostrzeganie człowieka” jako cel sam w sobie)
– Relatywizm poprzez „pomoc bez nawrócenia”
– Laicyzację życia zakonnego
Gdy Pius XI pisał w Divini Redemptoris, że „żadne dzieło miłosierdzia nie może być prawdziwe bez ducha pokuty i zadośćuczynienia”, „duchowni” z Poznania fundują bezdomnym… gabinety fryzjerskie. To nie Katolicki Rytuał, lecz program ONZ „Zero Poverty” realizowany pod szyldem zakonników.
Brak nadprzyrodzonej perspektywy jako apostazja
Najciężej brzmi całkowite milczenie o zbawieniu dusz. W opisie Centrum nie ma:
– Kaplicy ani miejsca modlitwy
– Zapowiedzi katechizacji
– Możliwości przyjęcia sakramentów
– Nawet krzyża w przestrzeni publicznej!
To nie przypadek – to realizacja masonkiego planu z Syllabusa Piusa IX (punkty 77-79), gdzie Kościół ma być „jedną z wielu instytucji charytatywnych”. Gdy Chrystus karmił tłumy, czynił to „nauczając” (Mk 6,34), tu zaś mamy czysty materializm. Jakże aktualne słowa Leona XIII z Testem benevolentiae: „Miłosierdzie bez Krzyża to jałmużna diabła”.
W czasach prawdziwego Kościoła takie ośrodki powstawały przy klasztorach, by „głodnych nakarmić i dusze zbawić” (Reguła św. Benedykta). Dziś – przy finansowaniu struktur zwalczających Dekalog – stają się narzędziem antyewangelii. Jak ostrzegał św. Jan Vianney: „Gdy widzisz biedaka, najpierw uczyń go dzieckiem Bożym, potem podaj chleb”. W Poznaniu zrobiono odwrotnie – i to jest zguba wieczna.
Za artykułem:
29 października 2025 | 19:28Poznań – abp Zieliński poświęcił Elżbietańskie Centrum Pomocy UbogimAbp Zbigniew Zieliński poświęcił Elżbietańskie Centrum Pomocy Ubogim, otwarte w budynku byłego szpitala … (ekai.pl)
Data artykułu: 31.10.2025
